Ramen in eeuwen oude pakhuizen

Vandaag ging eerst het doek weg en later verdwenen ook de steigers aan de achterkant van de pakhuizen aan de Zoutkeetsgracht. Nu werd meer duidelijk over de ramen die in de zijgevel gezaagd zijn. Het viel niet tegen. Ze zijn niet groot en het staat niet heel erg vreemd, ook al kijk ik al twintig jaar tegen de blinde gevel aan.

De pakhuizen zijn de oudste gebouwen van de Zeeheldenbuurt en stammen uit de 18e eeuw. Ze heten vanaf de Zoutkeetsgracht van links naar rechts: De Arend, 't Hart en d'Rave. De Arend stamt uit 1740 en komt in beeld als het (als zoutkeet) verkocht wordt. Honderd jaar en vele eigenaren later, wordt het als pakhuis geveild en wordt vermeld dat het weinig jaren ervoor flink verbouwd is. In 1963 is het gerestaureerd.

Die andere twee danken hun naam aan de eigenaars eind 18e eeuw. In 1782 verkopen de erven van Jacoba de Raven, weduwe Arnold Hooghart, pakhuis De Raven en Het Hart. (In de 19e eeuw blijken die twee opeens 't Hart en d'Rave te heten). De twee werden ook in 1963 gerestaureerd, en d'Rave in 1976 nog een keer. Ze staan er nog omdat ze gebruikt werden voor meelopslag van de ernaast gelegen meel-en broodfabriek.

Rechts van die twee stonden nog twee identieke pakhuizen, Zomer en Winter genaamd, die de bekende fotograafn Jacob Olie nog heeft gefotografeerd. Die pakhuizen zijn gesneuveld bij de uitbreiding van de meelfabriek.

Met dank aan Marius van Melle voor de eerder verstrekte informatie.