Militair transport

“Wat is dat,” vroeg iemand op de pont tussen Velsen-Noord en IJmuiden. Een roll-on roll-off schip met de naam Friederich Russ, zoveel was wel duidelijk. Maar je ziet ze niet zo vaak in deze vorm. Het Noordzeekanaal wordt vooral bevaren door schepen van het ro-ro type die hoog en vierkant zijn en vol Japanse auto's.

Het was nog maar een maand ervoor dat de Friedrich Russ van rederij Transfennica (eigendom van Transfennica Nederland BV  en dat is weer onderdeel van Spliethoff Group) een dek vol tanks en lichter materiaal naar Letland bracht om daar de NAVO-spierballen naar Rusland te tonen.

Maar dat wist ik nog niet toen ik de foto maakte. Die foto was er eigenlijk vooral voor bedoeld om thuis het schip op te zoeken. De Friederich Russ kwam na het maken van de foto op 21 juli nog een keer langs.

Trampoline en wasgoed in Rijs/Riis 10

Urker wittewasgoed met friese sokken (8)

Vier maal buizen (21)

	Het water moet er uit en er niet in. Gemalen worden vervangen aan de Waddendijk van Texel. Overal liggen weggehaalde buizen of juist buizen om te plaatsen.

Wadvogels

Belangrijk

Het idee bestaat dat door te fietsen het brein leeg wordt. Maar ook vandaag speelde er toch twee brokken informatie door mijn hoofd. Is het belangrijk, vraag ik me af. Om me heen is er immers zomersgroen, bloemenpracht en blauw met witte wolkenlucht om over te schrijven. Ja belangrijk genoeg.

Een uitspraak van Simone de Beauvoir: “Een man is altijd zo jong als hij zich volet, maar zelden zo belangrijk.” De opmerking staat op de WC-kalender, maar waar ze vandaan komt stond

er niet bij.

De commotie rond de Sire campagne en jongensgedrag. Meisjes presteren al jaren beter op school dan jongens. Veel wetenschappers hebben zich het hoofd gebroken over een aanpak. Sire weet het: jongens leren door te doen en worden in de huidige maatschappij geremd. Je moet ze niet beknotten. (Alsof je meisjes wel moet beknotten.)

Weer thuis loop ik op het internet meteen tegen een ruim tien jaar oud onderzoek aan rond het gegeven dat meisjes wel blijven lezen en jongens niet. Nu helpt lezen bij het ontwikkelen van inlevingsgevoel (niet iedereen heeft dat van nature) en dat kan weer handig zijn in de omgang met anderen, partner en kinderen. Je moet het jongens dus leren.


Net zo als je ze kunt leren inzicht te krijgen in de eigen manier van leren en handelen. Dat lees ik dan weer in de tekst van een andere

onderzoekster. Maar dat is zo soft. Zo jaren '70, zo femine. Jongens moeten kunnen ravotten, klimmen en doen. Ze hebben mannelijke voorbeelden nodig. Alsof er niet legio meisjes zijn die hetzelfde willen.

Ik wantrouw de onwetenschappelijke Sire bijdrage aan de discussie. Ik vraag me af of er iets is gedaan met de onderzoeken die ik hier boven noemde. En als je leraren voor de klas wil dan moet je het beroep status geven – en dus beter belonen. Omkijken naar de rol van de handelende man in de geschiedenis is niet verkeerd. Dan denk je misschien wel dat wat sturen geen kwaad kan.

---

Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén daarvan plaats ik hier.

Haven de Cocksdorp

Waddenstrand

Er zijn foto's die maak ik ieder jaar als ik mijn rondje Texel trap. De steiger van de boot naar Vlieland heb ik wel vaker gekiekt. En geen schaap op de foto zetten is een opgave. Misschien dat nog wel meer Texel dan de vele vogels die je opwachten.

Een gevuld waddenstrand bij Oudeschild was nieuw. Een bezoek in de zomermaanden is niet veel voorgekomen. Met de kinderen gingen we in juni nog voor de schoolvakanties. Eén keer vanwege de kou met baby eerder vertrokken. De camping waar we stonden is nu een huisjespark. Fietstochten maak ik blijkbaar ook als er nog geen badgasten zijn of het te koud is om te baden.

Zwavelzwam met boletenzwartlijf

Het gaat vanzelf. Ik stop voor een zwavelzwam, omdat de kleur ervan opvalt en zo mooi is; stap door struikgewas; maak mijn foto; kijk nog eens van een andere kant en zie een kever over de zwam kruipen. Thuis zoek je dat dan op en dan stuit je op de boletenzwartlijf (Diaperis boleti). Zal ik de naam onthouden? Niet waarschijnlijk. (Ik moest ook al erg graven in mijn hoofd naar de naam van de zwam, waarover ik al eens schreef.) Wel dat er zo'n diertje bestaat. Olivier B. Bommel en de Boletenzwartlijven had een spannende Toonder op kunnen leveren met de zwavelzwammen als kwaaie genius.

Waddenzee

 Er is niets. Zo lijkt het. Beter: er is bijna niets. De Waddenzee is bijna vlak. De damp neemt scheiding tussen water en lucht aan de kim weg. Het water zingt een lied als ze op het basalt golft. Af en toe wordt de stilte doorbroken door de drukte van een scholekster of het geschriek van een stern die overvliegt. Er zijn zelfs maar weinigen van de vele vakantiegangers op het eiland die genieten van dit overdonderende weinig.

 

Gas (buizen 20)

Achter het hek een hele bende buizen en pijpen. Het terrein is van de Gasunie. Het is een zogenaamd Compressorstation. Hier wordt de druk in de gasleiding opgevoed. Zo verplaatst het gas zich van het ene naar het volgende compressorstation of een eindstation (terminal).

Gaan

Ze zijn op de loop. Weg van de dagelijkse sleur van kinderen eten geven, verhaaltje voorlezen en op tijd in bed krijgen. Weg van de vaders die nog even de kinderen wakker maken voor een wissewasje. Daarna duurt het dan nog eindeloos voor ze weer slapen. De volgende morgen kunnen ze hun bed niet uit. Er moet dan gehaast worden met aankleden, ontbijt, veters strikken (neem dan ook klittenband; slecht voor de motoriek), lunch en tussendoortje in de schooltas. O ja en ook die pagina voor die juffrouw die na drie jaar trouwe dienst zwanger is en de school verlaat moet nog in die tas. Zij wel. Ze heeft een goeie aan de haak geslagen. Hij heeft alles. Behalve tijd. Maar die heeft zij straks wel. Ze zag blijkbaar te veel afgetobde moeders hun grut naar school brengen, voordat ze naar hun eigen baan gingen. Ach die vaders doen het ook wel, alleen niet als het niet gaat, dan moet … Ach ze zijn hier om ervan weg te lopen. De storm in. Donder en bliksem. Wie zij dat ook al weer? O ja Kapitein Haddock. Had die niet ook krachtiger termen? Iets met granaten. En o ja Domme Gans. De storm in. We zien wel waar het schip strand.

Zout en Zoet

 

Moet het gaan over de duizeling; over het vergezicht; of het scheuren van de fundatie?

Is de zomer niet te kort om het hier-en-nu te passeren en niet de zonnige kant op te snuiven?

Wegwassen met met zout water. Het rommelt in lucht en het valt, maar zoet verschiet al voor thuis in zweet.

---

Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén daarvan plaats ik hier.

Ouwe strandgaper

Stoere mannen, doek en draad

De stoere man hij bestaat nog; hij stuurt zijn vlieger over het water en scheert over de golven of hij stuurt zijn vlieger boven land en scheert door de lucht.

Er kwam er een naar beneden dwarrelen. Ik zag hem daarna tobben met zijn doek en draden. Ik ging zwemmen. Ik maakte foto's. Ik verliet het strand. Ik zag hem nog steeds tobben.

Een file van die mannen zweefde wel gewoon over. Ze gingen op de thermiek die ontstaat aan de rand van het strand en duin. Zonder motor. Alsof op eigen kracht.

Nassaukade

Hoog op het Stoelgebouw

afdalen (buizen 19)

Buizen zijn er in soorten en maten.
Door sommige kan je zelfs varen: de rioolbuizen.
Zo groot zijn deze niet, maar er is een trapje naar beneden.
Deze ligt boven de grond en wordt vervangen.
Verdwijnt inclusief meur naar de afvalverwerking.
(Veslen-Noord)

Update: zegekruid en turkse tortel

De turkse tortels zijn uit het ei gekomen. Twee jongen liggen er in het nest te wachten op eten.

Het zegekruid was de volgende week rigoureus weggemaaid. Een paar honderd meter verderop zag ik gisteren weer wat plantjes staan. Waarschijnlijk deel van een zaadmengsel dat langs het nieuwe fietspad bij Halfweg is gestrooid.

Maakt het uit

Er hangt verbrand staal in de lucht dat waaide over IJmuiden en de Heerenduinen naar de Kennemerduinen.

Op de Kijk WC-kalender staat dat de Japanse marineschepen  uit de Tweede Wereldoorlog de grootste zijn die ooit gebouwd zijn. Kan het niet laten om te kijken of dit klopt. Met ruim 71.000 ton was het slagschip de Yamato wel groot, maar de huidige Lincoln is
met 104.000 ton bijvoorbeeld veel groter. Is het van belang? Misschien een beetje. Waar komt zo'n fout vandaan, vraag ik me af.

Er hangen witte wolken aan de lichtblauwe hemel die lichter blauw wordt naarmate ik verder kijk.

---

Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén daarvan plaats ik hier.

goudsbloem

Toen ik vanmiddag in de spiegel keek ...

Constitutioneel patriotisme

De toegang tot het nieuwbouwblok uit eind jaren zeventig in de straat heeft er nog nooit zo mooi opgesmukt uitgezien. Ik ben onderweg naar het zwembad. Als ik stop voor het maken van een foto hoor ik de mannelijke bruiloftsgasten overleggen.

“Een witte loper wordt snel vuil,” zegt er een.

“Hij is ook maar voor een keer en bovendien van plastic,” zegt een ander.

“Het zou een rode moeten zijn,” zegt Nummer Drie.

“Wat ben je toch een Turk,” krijgt hij op zijn brood, “dat staat toch niet.”

“Ik vind dat niet vloeken, dat gaat best” zegt Nummer Drie weer.

Volgens mij heeft hij gelijk. Rode lopers zijn voor belangrijke mensen, zoals filmsterren en regeringsleiders. Witte lopers voor bruid en bruidegom. Maar bij de roze bloemenpoort passen ze beide evengoed en de bruid zou op een rode mooi uitkomen.

's Avonds lees ik in de krant dat een scribent geschokt is. Een Nederlands-Turkse jongen van twaalf gooit een halfvolle beker cola op de grond. Als de schrijver vraagt of hij hem op wil ruimen, antwoordt de jongen dat hij Turks is en niet doet wat een Nederlander zegt. Let op: jongen van twaalf én vreemde man. De schrijver past het in zijn verhaal over 'constitutioneel patriotisme.' Zo heeft hij nog wat aan zijn ergernis.

Deze week gooide een jongetje – van ik vermoed Antilliaanse afkomst – troep op de grond (zijn moeder zit tijdens de verkiezingen in het stemlokaal. Kortom op-en-top Nederlandse en Medelandse). Als ik er iets van zeg, kijkt hij me zo brutaal mogelijk aan - 't zou zo Ciske de Rat kunnen zijn - en weigert. Ik dring aan, maar of ik het zonder de hulp van zijn Nederlandse vriend van Marokkaans-Egyptische komaf had gered?

Het op straat smijten van snoeppapiertjes is een irritante en breed gedeelde gewoonte. Maar ook grijze oranje-blanje-bleu bejaarde koppeltjes van een jaar of zestig laten de omhulsels van hun tussendoortje en leegdronken flesje in de natuur liggen. Moet je ook niks van durven te zeggen. In dit artikel is het voorbeeld in ieder geval totaal uit de bocht gevlogen.

De schrijver gooit de beker tenslotte zelf weg. Goed van hem! Pluim op zijn hoed! Als ik terug kom ligt de staat vol confetti, waarmee het bruidspaar is bestrooid. Ik haal geen bezem. Het zag er feestelijk uit.

Kijken naar een schelp

Vaak spoelen ze los van elkaar aan. 

Dit keer lagen er veel dubbele (doubletten) van nonnetjes. 

De schelp heeft een sterke slotband, 

dat houdt hem bijelkaar, lees ik.