Wat een weer, wat een
bloemen, wat een vogels. (Ik lijk Pipo wel, maar als ik dit schrijf
hoor ik de nachtegaal zingen en in mijn mond heb ik de smaak van
daslook.)
Er ging weer een
SD-kaartje naar de haaien. Nu voor het fietsen. Er zijn
herstelprogramma's die zoeken alle bestanden en laten zien dat ze er
nog zijn en vragen je vervolgens een dollar of 40 om ze te
herstellen. Bij één kon ik omslachtig al mijn bestanden
stuk-voor-stuk boven toveren.
Weer een paar uur naar
de digitale techniek. Daarover kon Pipo niet eens dromen. Zou hij wel
van roze nonnetjes hebben geweten: neus aan neus zoenend in het natte zand?Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten