vrijdag 31 maart 2017

Buizen acht





“Ze worden aan elkaar gelast en in principe gaat alles erin: water, gas, elektra,” zegt de man met de oranje jas.

woensdag 29 maart 2017

Brussel




De Grote Markt in Brussel is een van de mooiste pleinen die ik ken. Afgelopen maandag scheen de zon volop en zat Jean en Alleman op de kinderkopjes. Rondom uitbundig de gerestaureerde rijkdom van weleer, gebouwd op een voormalig moeras aan de oever van de Zenne. Iets verderop is het alweer rustig.

Niet op de fiets vandaag. Toerfiets behoeft onderhoud en ik had het juiste gereedschap niet in huis. Stadsfiets dan maar, maar merkte  onderweg dat ik iets vergeten was. Keerde om en had geen zin opnieuw zin te maken. Heb me maar verder in ingewikkelde lobbyteksten verdiept die bedoeld zijn voor de Brusselse bestuurders.



Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een korte tekst met een aantal foto's waar van die hierboven er een is. Vandaag liep het dus anders.



 



dinsdag 28 maart 2017

Geen mij





Gisteren zag ik me als een mislukte tuimelaar. En daarmee bedoel ik geen dolfijn, maar zo'n poppetje met ronde en verzwaarde onderkant.

Soms val ik of dreig ik om te vallen. De energie is dan op. Vaak duw ik mezelf dan weer recht, enthousiast als ik van nature ben. Als ik te hard duw, sla ik net als zo'n tuimelaar door naar de andere kant, maar zonder me vanzelf weer op te richten. Met enige pech is die duw zo hard dat het even duurt voordat ik weer recht sta.

Gisteren duwde ik me een paar keer overeind, want af-en-toe uit de veilige routine stappen dat houdt het leven levendig en voorkomt dat ik me als een lege waterput ga voelen. Dat moet ik toch echt zelf doen.

zondag 26 maart 2017

Organisch


 Als ik de zeezaal binnen stap, hoor ik de zee met geruis de stoffen vormen opblazen. Amorf maar toch ook met vrouwelijke delen. Opgeblazen, uitgezakt tussen strakke vierkante pilaren. Hier en daar grijnst een textiel je aan. Het werk lijkt toevallig een kamer te vullen. Maar het zoekt zich een weg naar je denken en voelen. Ach stop! Geen kunstgeouwehoer hier! Toch is het zo!

Auke de Vries, tussenlanding

Zonder titel, beschilderd metaal, 2007
Tribute to Hugo Junkers, 2015
Kleuren en vormen in de ruimte. Overal. In de lucht, op de grond en aan de wanden. Veelal van metaal, maar toch kwets- en breekbaar, verwonderend en overdonderend.

Bij de ingang kreeg ik een folder met alle werken. “De Vries wil geen teksten bij de werken,” zei de man bij de kassa, vandaar. Uit die folder de treffende tekst:

Zonder titel, 2013
“De vormen zijn vaak abstract, maar verwijzen ook naar de werkelijkheid. Vormen uit de natuur, of achitectonische vormen zijn alomtegenwoordig. Die doen denken aan vogelhuisjs, boomhutten of een beschutte plek om even te verblijven.”

Nog te zien tot 25 juni 2017 in Beelden aan Zee (Scheveningen).







Klik op de foto's voor grotere afbeelding.




Sai (vogelboot), 2009/10

fragment Zonder titel, 2009


zaterdag 25 maart 2017

Ooievaars



“In 1968 waren nog maar 17 broedparen over.” Men dacht dat hij in de jaren tachtig uit zou sterven, hoorde ik deze week bij Vroege Vogels TV.

Afschot in Spanje en Frankrijk en Afrika kreeg in het Polygoon journaal van 1969 de schuld. Terwijl de vogel die zich voed met kleine dieren en staat daarmee aan het eind van de voedselketen. De ooievaar verzamelde DDT dat werd gebruikt als landbouwgif en legde eieren met te slechte schalen of eieren die simpelweg niet uitkwamen.

We zaten zelf ook fout. Een kleine maatregel was voldoende. In 2015 werden tussen de 900 en 1.000 broedparen geschat en middels zie je ze weer overal. (Waarbij gebieden rond IJssel en Rijn favoriet zijn.)

vrijdag 24 maart 2017

1 of 3




Ze lagen daar langs de kant van het Markermeer. Zo'n beetje ter hoogte van Almere. Een stukje voorbij waar vroeger de zandhaven was en waar een snackkar stond. Eentje was het water ingerold. Drie lagen er naast elkaar. Korstmos, doorkijkje, wat moet het worden? Ik probeer meestal te kiezen. Soms zijn meerdere kanten van een object ook wel aardig.

donderdag 23 maart 2017

A.A., J.J. en telefoonhouding

Wat haalde ik? A. Alberts, Romans en Verhalen* en De Mantel van Gogol. In het eerste ben ik nog bezig, maar daar gaat het hier niet om. Ik moest bovendien vanaf de romanvloer een verdieping hoger in de OBA om deze foto te maken.

Een doorkijkje naar de Mr. J.J. Van der Velde brug, dwars door het Amsterdamse conservatorium dat wilde ik. Dan hoop je op iemand met een contrabas of desnoods een trompet. De telefoonhouding die ik nu ving is immers zo alledaags. Maar je kan wel op zo'n fraaie koffer blijven wachten. Klik! Alledaags is hier toch al anders.

* Voorlopig houd ik het op zijn eerste bundel verhalen De eilanden en de novelle De bomen. Van zijn post-21-jaar-niet-schrijven schrijfsels is De vergaderzaal het indringste. Maar ik heb nog 300 pagina's te gaan.

woensdag 22 maart 2017

Rood mutsje







Gisteren ging ik slapen met het idee 'dat los ik morgen op de fiets wel op.' Kort daarop 'Als je wat langer wakker blijft, kan je nu wat bedenken.' Voor het zover was sliep ik al.

Vandaag werd ik getroffen uit de lucht op mouw en been. Even later zie ik het maarts viooltje langs het pad en iets verderop een 'hoedjespaddenstoel'.



Een paar pogingen doe ik om het op te rakelen, maar waarover ik zou denken, weet ik niet meer. 't Geeft niet.






Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een korte tekst met een aantal foto's waar van die hierboven er een is. 





dinsdag 21 maart 2017

Wasgoed



De wind blaast hard over het erf. 
De was hangt horizontaal. 

Een van mijn vaste wegen bij Amsterdam vandaan loopt er langs. 
Boerderij Vrede Rust had door het hek, de foto's die ik ervan maakte en de associatie die ik erbij schreef, zeven jaar geleden een haakje in mijn hoofd gezet. 

Het wordt tijd dat ik ook dat haakje losmaak. 
Superman zal ik niet worden, maar als jongen zette ik al heel wat gevangen vissen, onthaakt, weer terug om licht gehavend te zwemmen naar wie weet waar.

zondag 19 maart 2017

Wat nu weer?






Gaat de centrale uitbreiden? Op het fietspad tussen Lelystad en de Ketelbrug kan je ver kijken. Halverwege ligt de gasgestookte Maxima-centrale. Maar daarvoor ligt nu een bouwplaats in wording. Zand wordt aangevoerd in een afgedamde en door hekken afgesloten ruimte (de bordjes pas op drijfzand ontbreken niet).

Al in oktober vorig jaar begon hier de aanleg van de haven van Flevokust. Het is een project dat in fasen van de grond zal komen. Op een impressie van de toekomstige haven staat een ambitieus plan dat me doet schrikken. Het zal wel goed voor de

economie zijn, maar zo snoept die economie wel weer een stukje lege ruimte weg.

Het grote niets in het hart van Nederland wordt steeds meer omzoomd door het grote veel.


zaterdag 18 maart 2017

Strekdam in Zwarte Meer



Binnendijks loopt een fietspad in het verlengde.
In het Zwarte Meer ligt sinds 2016 landschapskunst: Pier+Horizon. Het werk bestaat uit een pier met daarnaast tussen stalen constructies drijvende rietmatten die aan een paal zijn vastgemaakt. Bij stevige wind drijven die allemaal in dezelfde richting.

Toen het Zwarte Meer nog onderdeel van de Zuiderzee was liep er een 6 km lange strekdam die Genemuiden verbond met het lichtwachtershuis Oud Kraggenburg. Je kan het je bijna niet meer voorstellen, zo'n wandeling tussen riet, door weer en wind. Pier+Horizon prikkelt die verbeelding.

Iedere morgen als de zon uit het Oosten over de dam schijnt wordt er een foto gemaakt. Die foto's zijn te bekijken op http://www.pierplushorizon.nl

vrijdag 17 maart 2017

Enorm



Latere toevoeging: De 'buizen' liggen bij Sif op de Maasvlakte. Sif is een fabrikant van fundering voor windmolens op zee. NRC-Handelsblad heeft er een bijdrage over van de hand van Mark Duursma en Renée Postma: Duizenden tonnen staal voor groene stroom van zee. 


Zonder tekst had ik willen schrijven.

Maar hoewel ik me overal inhoud om geen opmerkingen over de verkiezingsuitslagen te maken, kan ik het hier toch niet laten.

Ben benieuwd wie er allemaal voor Rutte III hebben gekozen. Mogelijke kanshebbers? Natuurlijk allereerst de stemmers op de VVD. Dan volgen die op D'66 en CDA. Christen Unie en GroenLinks maken ook een kans. Rutte en de zijnen zullen onderhandelen met de PVV als dreiging op de achtergrond. Partij voor de Dieren en SP geloof ik op hun woord dat ze niet met de VVD in zee zullen gaan.

Moet je dat dan ook wel willen? Nederland is een land van compromissen. Je moet verantwoordelijkheid nemen. Niet langs de kant blijven staan. Aan de knoppen willen zitten. De oneliners zijn bekend.

Maar Kamerleden van de oppositie mogen ook wetten en amendementen indienen, Kamervragen stellen en hebben als niet onbelangrijke hoofdtaak: de Regering controleren. Ze hebben twee van de drie tria policasfuncties in handen. Een D'66 politica (oppositie) werd de afgelopen periode zelfs als meest effectief Kamerlid gekozen. Bovendien kan je ook macht vormen vanuit de oppositie. Door aan een beweging te bouwen.

Doe je tegen alle regels van het boerenverstand toch mee aan een regering, dan kan dat wel eens de doodsklap zijn. Dat verzin ik niet. D'66 weet er alles van en de Partij van de Verantwoordelijkheid Nemen al helemaal. (Wanneer komt het lange interview met Diederik over zijn desastreuze keuze.)

Wat ik hoop is dat de vier linkse partijen (GroenLinks, SP, PvdA en - ja ook - Partij voor de Dieren) bij elkaar gaan zitten en een gezamenlijk minimum programma op gaan stellen met oog voor mens, dier, wereld en milieu. Dit om alle teleurgestelden vanuit de oppositie bankjes, in de pers en op straat duidelijk te maken dat een andere wereld en eerlijker verdeling van de rijkdom mogelijk is en dat regeringsmacht niet voor principes en idealen gaat.

Maar ik zal wel teleurgesteld worden. Over vier jaar valt GroenLinks van zijn sokkel - want die partij zal wel zwichten voor de uitdaging en het overduidelijke risico wegwuiven door er op te wijzen dat ze ook aan een beweging werken. Zo zal de politiek nog verder in ongenade vallen. En krijgen we er nog drie partijen bij. Op naar het sterfhuis van een systeem. Maar het verdwijnen van oude vormen, leidt niet altijd tot iets mooiers op de puinhopen. Vaak juist niet.

donderdag 16 maart 2017

Een plaatje tijdens het wachten



De trap loopt naar de toiletten van Filmlab 111. Ashes to ashes is een virtual reality short over een familie die de laatste wens van opa moeten uitvoeren, zijn urn opblazen. Maar dat weet ik dan nog niet. Tegen de muur staan bioscoopklapstoeltjes. Ik wacht. Je kent dat wel. Het is zondagmiddagen ik kijk naar mensen en beelden, zoals dat filmaffiche. Ashes to ashes gaat vandaag in Glasgow in première, maar ook dat wist ik nog niet.

woensdag 15 maart 2017

Groot hoefblad (Petasites hybridus)




Daar begint het mee; met die kleine rozewitte bloemen die knotsvormig uit de grond schieten. Over een paar maanden is van die grond niets meer te zien, maar is ze bedekt door de grote bladeren. Vogels en kleine knaagdieren zoeken er een schuilplaats.

Er zijn mensen die groot hoefblad verafschuwen omdat ze zo moeilijk te bestrijden zijn. Vandaar ook de naam allemansverdriet. Maar nu zijn het alleen die bloemen met die mooie kleur die eigenwijs omhoog gluren.




Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een korte tekst met een aantal foto's waar van die hierboven er een is. 



dinsdag 14 maart 2017

Bucentaur



De Bucentaur van Fugro doet volgens een recent bericht onderzoek naar de aanwezigheid van aardgas en olie in de Noordzee, voornamelijk in de buurt van Noorwegen. Het heeft een 44 koppige bemanning aan boord.

Het schip is  en kan gezien worden als een varend booreiland vanwege de aanwezigheid van een grote boorinstallatie waarmee men midden op zee kan boren tot een diepte van 3.000 meter.

Dankzij een speciale mechanische constructie kan dit worden uitgevoerd tot windkracht 7-8. Het brengt de bodem in kaart, bijvoorbeeld voor de aanleg van pijpleidingen, zoals in 2008 die tussen Algerije en Sardinië en onderhoud aan boorputten.

maandag 13 maart 2017

Klein hoefblad (Tussilago farfara)



In de berm bij Fort Vijfhuizen stond dit klein hoefblad. Het was mijn eerste dit jaar. Na de paar zonnige dagen van het afgelopen weekend, staan ze vast overal. Zo'n bloempje waarvan je de schoonheid niet ziet, als je niet even afstapt en op je knieën gaat.

Zo'n plant heeft vrijwel altijd kruidenvrouwtjeswaarde. Als ik het opzoek, schijnt klein hoefblad te helpen tegen hoesten, zenuwpijnen. Er zitten tannines, dextrines en bactericides (stoffen die bacteriën doden) in.

De heftigheid van de reacties rond de Turkijerel (wat een raar woord)komen me de strot uit. Ze zijn niet te missen. Verkiezingen op komst. Turkse dictatuur op ramkoers. Anti-islam hitsers blijven doorzagen.

Maar ik ga me maar niet wagen aan het roken van klein hoefblad om af te leiden (Romeinen stopten hun pijpen er wel mee). Het blijft bij een snelle foto.

zondag 12 maart 2017

Klimaat




Met grote letters staat op de Brouwersdam gekalkt dat je de Nederlanders moet roepen als er water en kustverdediging in het spel zijn. Dat is ook precies wat ik zie op mijn fietstochten; overal langs de kust wordt gewerkte aan de bescherming van ons land tegen de zeewaterstijging door de klimaatverandering. Daarom gaf ik mijn faceboekstemmetje ook aan de actie Klimaat wordt onderwerp van het NOS-slotdebat! en stuurde ik de volgende mail naar de NOS.

Zet het klimaat op de agenda van NOS slotdebat. Sterker nog. Het hele debat zou er aan gewijd kunnen worden. Een groter (globaal) maatschappelijk probleem is er niet.

We zien in Nederland overal infrastructurele werken om de gevolgen voor te zijn. Dijken, waterboezems, parkeergarages als duin, een nieuwe Hondsbossche etc. De EO maakt een alarmerende TV-uitzending met Aart Staartjes. Laaggelegen eilandengroepen lopen nu al onder. Verzilting van grote rivierdelta's valt te verwachten. Zeestromen gaan anders lopen. Van alles en nog wat.

Wat gaan we doen? VVD innovatie, steun bedrijfsleven, gewezen SP voorman Marijnissen, het is nog niet bewezen, D'66 daarvoor hebben we Europa nodig, GroenLinks ... Nee laat de lijsttrekkers van de deelnemende partijen het zelf maar uitleggen.

Zet het op de agenda a.j.b. en blijf niet steken in oude - ook valide - thema's. Doe eens gek, doe eens wat anders, omdat het hoog tijd wordt.

Bedankt alvast en vriendelijke groet,

Martin Broek

Op de Facebook pagina zegt de eindredactrice dat het Klimaat aan de orde zal komen. Twee partijen willen het er over hebben. Dat klinkt mooi, maar is niet genoeg. Waarom willen die anderen het er niet over hebben? Wil je ook dat Klimaat hét onderwerp van het slotdebat wordt hieronder vijf suggesties:

1. Sluit je aan bij Klimaat wordt onderwerp van het NOS-slotdebat!
2. Teken de petitie: petitiestarter.nl/…/klimaat-wordt-onderwerp-van-nos-slotdebat
3. Mail de NOS: communicatie@nos.nl (en partijen, en andere media!)
4. Als je Twitter hebt - spreek je uit met @NOS + #KiesKlimaat + #slotdebat
5. Roep je vrienden op om ook mee te doen - en deel deze post!!!

zaterdag 11 maart 2017

2%

Hoe kan je het billijken,” dat we niet 14 miljard aan Defensie besteden (de 2% NAVO-norm)? Ze valt voor de verandering Trump bij:“Hij is helder en redelijk.” Ze haalt er zelfs haar vader bij om haar pleidooi kracht bij te zetten. De Russische tanks zijn er zo. Die vader vluchtte in 1968. Eva Jinek vindt het “schandalig,” dat die 6 miljard er niet bij is gekomen. De geijkte journalistieke vraag 'ten koste van wat,' werd voor het effect even vergeten. Het leek meer op propaganda dan op context geven of interviewen.

Maar het Warschau Pact bestaat niet meer en de NAVO is flink gegroeid, zowel qua grondgebied als relatieve uitgaven (2015: CSTO (zie figuur) US$ 69.830 miljard en NAVO US$ 864.036 miljard). Die vergelijking met 1968 maken is pas onbillijk. Om de stelling dat Nederland een marine heeft zonder fregatten te ontkrachten is zelfs geen factchecker nodig. De vier grootste worden momenteel nota bene voor honderden miljoenen opgewaardeerd. Ik moest weer even aan Eva denken toen ik deze Chinook over zag vliegen. Minuut 47

vrijdag 10 maart 2017

Drinkwater






Deze buizen liggen bij het Hoefijzermeer in het Noordhollands Duinreservaat. Drinkwaterbedrijf PNW renoveert daar van september 2016 tot en met maart 2017 de drinkwaterputten. 

Er staat een tijdelijke boorinstallatie bij het naastgelegen zweefvliegveld. 

De laatste keer dat ik lang reed was het nog een bende, maar er stond ook een enorme partytent en receptiegasten werden met een bus weggebracht naar de ingang bij camping Geversduin; een voorbode dat het bijna klaar is?

donderdag 9 maart 2017

Twee x 7 uur





Boven in de kerk hangt een klok. De klok geeft 19.00 uur aan en dat deed hij een uur geleden ook al. Twaalf uur geleden was het 07.00 uur en een uur daarvoor idem dito met een sterretje.

Beneden onder de preekstoel staat een vleugel met daarachter Maria Nemtsova en daarnaast saxofonist Vitaly Vatulya die zijn klanken omhoog stuurt naar die verwarde éénarmige klok.

Hij luistert wat er met zijn tonen gebeurt. Zijn collega achter het klavier speelt op haar beurt daar weer mee. Zo komt er een mooi galmende voorstelling. Waarbij noten als Japanse meeuwen terug naar het publiek glijden.

Maria en Vitaly spelen niet alleen samen in Amsterdam en omgeving. Ze zijn ook beide lid van music4peace dat Ghandi's motto heeft: Be the change you wish to see in the world en er voor wil zorgen dat geweldloosheid zichtbaar is en uitgedragen wordt. 

Concert in het kader van Jong Talent uitvoeringen in de Oosterkerk. Zie voor agenda.

Takashi Yoshimatsu's  Fuzzy Bird Sonata van YouTube



Concert in het kader van Jong Talent uitvoeringen in de Oosterkerk. Zie voor agenda.

woensdag 8 maart 2017

Beter



Laat ik eens verstandig zijn. Het is vandaag geen dag om te fietsen. Om de veel te hoge bloedsuiker om laag te krijgen, ga ik wel op de hometrainer. Om de pijn te verbijten, kijk ik niet naar de natuur, maar zet een speelfilm op.

Graag had ik vandaag een bespreking van een boekje af gehad over het miskende verband tussen oorlog, conflict en gender. Het is er niet van gekomen. Het is betaalbaar (voor de meeste feministische literatuur rond oorlog en vrede is dat niet zo), vat samen en zette mij aan het denken.

De foto die ik nu plaats, had ik vorige week al. Een eeuw vrouwenkiesrecht kan gevierd worden op deze vrouwendag. Het is wel zo dat de frase “geweld tegen vrouwen” het afgelopen kwartaal 178 maal in de Nederlandse pers voorkwam.

Overigens las ik onlangs in Decamerone uit +/- 1352 al dat wetten opgesteld over vrouwen zonder inspraak van vrouwen ondeugdelijk zijn (dag zes, 7e verhaal). Het heeft nog lang geduurd.

Vrijdag lijkt beter te worden.


Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een korte tekst met een aantal foto's waar van die hierboven er een is. 


maandag 6 maart 2017

Sluisjes vol grond (Dichtgegooide sluisjes)





Je komt ze her-en-der tegen: dichtgegooide sluizen. Deze ligt aan het fietspad tussen Molletjesveer (Wormerveer) en Uitgeest. Twee dagen geleden noemde ik dit fietspad al.

Fijn dat dit spoor uit de geschiedenis gebleven is. De Boerensluis uit 1900 was een innundatiesluis en onderdeel van de Stelling van Amsterdam.

zondag 5 maart 2017

Windmolenplaatsers



Self propelled jack up vessels zo noemt de eigenaar ze zelf. Ze hebben het druk met het plaatsen van windmolens in de Noordzee.

De windmolenparken op zee groeien dan ook snel. Bij helder weer kan je ze goed zien vanaf het Nederlandse strand. Dicht onder de kust van Engeland zie je ze ook.

Vole au vent in de haven van Oostende, juli 2016.
Schijnbaar moeten ze ook vaak in reparatie. De haven van Amsterdam-Noord en de scheepswerf van Damen krijgen er een levendige uitstraling van.

Momenteel liggen er de Leviathan, Kraken en Hydra, meer dan de helft van de vloot van Seajacks.

Al eerder kwam ik in Oostende een schip tegen dat de paaltjes sloeg waarop de molens komen.

zaterdag 4 maart 2017

Zwartwit met rood





Het fietspad tussen Molletjesveer en Uitgeest is net open. Het gaat langs de molen, langs de kleine woning en pal langs de Enge Stierop, het Alkmaarder- en het Uitgeesteermeer.

Tientallen scholekster hebben zich bij dit binnenwater verzameld en zitten op het fietspad. Op dijken langs zee zie je er vaak wel honderden bij elkaar. In het binnenland gaat het vaak op een paar exemplaren.

Als ik stop voor een foto vliegt ¾ op (dat doen vogels vluchten voor de nabije camera), maar ¼ blijft zitten.

donderdag 2 maart 2017

wulk



"Waarschijnlijk heb je nog nooit een levende wulk in het echt gezien. Toch is de wulk een grote zeeslak die behoort tot de normale bodemfauna van de Noordzee. Ze leven wat dieper in zee, en je ziet ze meestal als een leeg slakkenhuis op het strand, of als het huis van een heremietkreeftje. 

Deze slak is heel gevoelig voor overbevissing, voor het omwoelen van de zeebodem en voor giftige stoffen zoals tributyltin. Door een combinatie van deze oorzaken is de wulk zo goed als verdwenen uit het Nederlandse kustgebied en de Waddenzee." Ze kunnen 30 jaar oud worden.

Tekst Ecomare, meer lezen

woensdag 1 maart 2017

Flapperkapsel



Ze flapperen al weer een even rond: de kieviten. Op de IJdijk zag ik twee leeuweriken. Uit die dijk liep hier en daar water. Geeft niet. Het IJ is al 130 jaar geleden naar het noorden opgeschoven.

Het fietspad was ook nat en kapotgereden; ATB's met brede profielbanden en steeds meer werkauto's in de duinen. Zelfs na 2 km doodlopend fietspad nog vierwielers met verbrandingsmotor. Je niet druk maken.

Man met flapperkapsel en kleine ogen aan de overkant wil er 60 miljard dollar bij voor de krijgsmacht. Dat is in een klap bijna net zoveel als Russische totaal. Democraten lijken mee te willen gaan. Aandelenkoersen wapenfabrikanten aan beide zijden van de oceaan stijgen.

Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een korte tekst met een aantal foto's waar van die hierboven er een is.