woensdag 9 oktober 2019

Reddingsboei


Nee het is geen weer om weg te gaan. Nee het is niet de stemming om thuis te blijven zitten. 

Afgelopen vrijdag las ik instemmend - in wat zeker niet mijn lijfblad is - over de fiets als reddingsboei, hij geeft “wilskracht en doorzettingsvermogen,” en de voldoening dat het toch weer gelukt is als je weer op weg naar huis bent, weet ik uit ervaring. 

Die gedachten duwen me als 'n trap tegen de kont het zadel in. De woede over een gebrekkig leven van je aftrappen en weer vrolijker gedachten voelen, dat is noodzaak.

Het heeft weer gewerkt. De konikpaarden vingen de regen op met hun billen in de wind, de jonge mannetjes damherten gingen er vandoor toen ze me zagen, en de Schotse Hooglanders stonden en lagen er net als anders.

















Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier. Steeds vaker schrijf ik mijn tekst (gedeeltelijk) al voor die tocht en voeg er achteraf nog wat zinnen en/of gedachten aan toe.

2 opmerkingen:

Ron Roelandt zei

Een appelsien op een paal, of gewoon een balletje. Ik durf niet goed meer na mijn misser van vorige week met de slijmzwam :-).
Fijn een stukje met je meegefietst. Hoever ga je, Martin?

martin zei

Blijven durven, want wie nooit een (kleine) fout maakt ...

De woensdag? Het is 54-56 km heen-en-terug. Ik doe het nu al jaren. Vroeger stond de pan met runderstoofvlees op tijdens dat fietsen. Inmiddels vegetariër, maar deze fietstocht blijft.

Sinaasappel, maar niet erg scherp, 't weer was te smerig om een camera vast te houden.