“U zult niets meer
horen,” zeiden ze me “en wat heeft u een mooie fiets.” Dan kan
het niet meer stuk.
“Dat ik niets meer
zou horen zei u de laatste keer ook, en na vijf auto's begon het
weer,” antwoorde ik daarom niettemin vrolijk.
Het is ze nu gelukt. En
nu het opgelost is, lijkt het inderdaad niets om je druk over te
maken. Toch gaf het enorm veel overlast het 's nachts wakker worden
(ik zal geen medische uitwijding geven). Nu ook het slot op de
voordeur weer werkt is er weinig te klagen over.
Mooi zo!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten