Onderhoudend is het boek; verhalen voor
tijdens het reizen. Er was maar een verhaal dat me echt aansprak. De
virtuoze saxofonist uit het titelverhaal breekt niet door. Hij is
lelijk – niet sexy lelijk – , maar mislukkeling lelijk. Hij
krijgt een facelift door een gerenommeerd plastisch chirurg cadeau
van de nieuwe man van zijn ex. Tijdens de genezing is er alle kans om
meer van zijn toekomst te maken. Maar onder het masker is niet zijn
persoon veranderd. Hij faalt in deze nocturne weer, de facelift doet
er niet toe.
****
China and Russia; the new rapprochement
door Alexander Lukin wil ik in combinatie bespreken met een boek dat gaat
over de Chinese relatie met India. Hier dus slechts een korte
signalering van een boek dat pleit voor een multilaterale wereld en
tegen een unipolaire door de VS gedomineerde. Rusland moet volgens de
schrijver geen bijwagen worden van de Europese Unie en meer wilde
Brussel Moskou na de Koude Oorlog niet bieden. Het versterken van de
relaties met de Chinese buurman is voor Rusland een betere optie.
Lukin, expert internationale relaties
met ervaring in wetenschap, politiek en diplomatie begrijpt dat China
de noorderbuur economisch inmiddels overvleugelt, maar “Rusland
is nog steeds belangrijker dan China als het gaat om militaire macht
en wereldwijde invloed. (Niet in het minst omdat China geen haast
heeft om haar economische macht te vertalen in dure buitenlandse
politiek en militaire acties).”
Lukin stelt ook dat: “Alle
dreigingsanalyses met betrekking tot China zijn er erop gebaseerd op
een West-centristische aanname dat China (net als Rusland) politiek
zo afwijkt van vredelievende democratische Westerse landen dat het
van nature streeft naar dominantie en agressie.” Je kan je wat
voorstellen bij zijn kritiek gezien de rol van het Westen op het
wereldtoneel sinds 1990. Anderzijds laat de schrijver er geen twijfel
over bestaan dat hij het morele verval van het Westen (zoals
homohuwelijk, euthanasie) en de opkomende afkeer van de elite ziet
als zwakte.
Het boek geeft de structuren aan
waarbinnen China en Rusland van de jaren tachtig naar elkaar toe
bewegen. De Euraziatische Economische Unie, de
Shanghai-samenwerkingsorganisatie, BRICS, het Chinese Road and Belt
initiatief en bilaterale verdragen tussen beide landen zorgen voor
een steviger band. Wordt vervolgd.
***
Great short works of Leo Tolstoy zette ik op mijn verlangelijst na
een aanbeveling in de
Telegraph voor een van de verhalen. Ik las de aanbeveling weken
nadat deze was gepubliceerd in de zomer van 2014 op een camping in
Matragny (Normandië): “Do take The Death of Ivan Ilych by
Leo Tolstoy. The simple story of a man facing up to his last days on
earth contains much profound wisdom. It's also only 100 pages long.”
Toen ik het thuis opzocht bleek het
verhaal in een bundel te staan. Vermoedelijk kreeg ik de verhalen dat
jaar van Sinterklaas en sindsdien neem ik het mee op vakantie. Alleen
al het verhaal Hadji Murád dat speelt in het Tsjetsjenië van
halverwege de 19e eeuw maakt het boek waardevol.
(Misschien moet Lukin dat nog eens lezen.)
Deze zomer las ik thuis al een verhaal:
Master and Man. Het haalde me uit mijn hete Amsterdamse woning
naar een Russisch bos met sneeuwvluchten. De arrenslee zie ik over
besneeuwde wegen gaan. Dat ik gewoon in een blauwe IKEA-stoel zat,
vergat ik. Ik zie de mannen aankomen bij een boerderij. Zelfs binnen
zie ik ze zitten met thee en wodka. Ik zie waar ze stranden. Ik lees
binnen die sfeer over de verhouding tussen meester en knecht. Het is
een verhaal met een sterke boodschap. De meester warmt uiteindelijk
de stervende knecht op en sterft zelf gelukzalig, omdat hij er nog
net op tijd achterkomt dat er grotere waarden in het leven zijn dan
duizenden roebels verdienen aan het kopen van bos en met winst op
tijd verkopen. Dat is me te expliciet, maar dat ik meegenomen werd
naar een wereld waar ik nooit was door wat letters op papier is
bijzonder knap en was zeer aangenaam.
Ik pikte er hier een van de negen
verhalen uit. Je kan ze allemaal bespreken. Ze zijn het waard, maar
dit blog wordt toch al veel te lang. Al eerder
haalde ik een verhaal uit het boek aan in een blog. Het boek gaf vier
vakanties en de treinreizen kleur. Opvallend dat een woord of dertig
in een conservatieve Engelse krant genoeg was om mij ruim 25 uur te
laten lezen.
***
Als je bang bent dat de fantasie met je
aan de haal gaat, lees dan Kukel van Joke van Leeuwen en zie dat de
verbeelding nog een overtreffende trap kent. Misschien is die van jou
nog wel groter, maar dat vind ik onwaarschijnlijk.
Kukel is het jongere broertje van zeven
zussen die wonderschoon kunnen zingen. Hij vermoedt zelf de zoon van
de Koningin te zijn en komt op Jadag (wat bij ons Koningsdag wordt
genoemd) akelig dicht bij haar in de buurt. Het is het begin van een
inventieve zoektocht.
Het boek is voor kinderen vanaf 9 jaar.
Wel vaker trek ik me weinig aan van dit soort aanwijzingen. Het is
een boek vol taal en een jongen met een eindeloze hoeveelheid
verhalen in zijn hoofd laat ons ontsnappen uit de vastlegde regels
hoe je te gedragen.
Ik lees met moeite, maar wel graag. Het voordeel van een boek is dat als je er in zit dat relatief lang duurt. Dat maakt het makkelijker leesbaar dan losse artikelen. Vanaf 31 januari 2018, op de laatste dag van de maand, zet ik kort (het moet het lezen zelf niet in de weg staan) op een rijtje wat ik las. Want ook bij het onthouden kan ik wel wat steun gebruiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten