Foto gemaakt: 31 januari 2014
donderdag 31 januari 2019
Vier maal Kaag
Foto gemaakt: 31 januari 2014
woensdag 30 januari 2019
Vrijheid
Laat ik mijn zegeningen tellen (zo zei men dat). De sneeuwbui die gisteren nog onze kant leek op te komen is zuidelijker langs getrokken. Geen geglibber naar het strand, maar gewoon trappen door een grijze winter wereld. Voor vertrek las ik een artikel uit de Militaire Spectator waarin Brigit Kruitwagen de just war theory toepast op de oorlog in Jemen. Die theorie kent criteria om moraliteit van oorlog te bepalen, zowel voor het gaan voeren (jus ad bellum) als het voeren ervan (jus in bello). Je kan er een afstreeptabelletje bij maken. Zes criteria voor het gaan en drie tijdens. De auteur vind dat de coalitie aan vier van de zes jus ad bellum criteria voldeed en aan geen van jus in bello ijkpunten. Ze vraagt zich af waarom de kritiek pas zo laat op gang kwam. Soms levert het wat op buiten je bubble te gaan. Het is poëzieweek. Het thema is vrijheid. Ik hoorde Tom Lanoye zijn gedicht over vrijheid voordragen; op het gehoor mooi en het boeide. Maar bij lezen beklijft het langer en landt het beter. Misschien toch maar wat kopen om zijn bundel cadeau te krijgen. zonder handen, zonder tanden
Geen woord zo vrij als vrij.
Het weeert wat men verbiedt,
______________Smetvrij.
______________Vetvrij.
______________Kogelvrij.
Maar wat is dan gastvrij?
...
fragment 'zonder handen, zonder tanden'
uit: vrij - wij, nieuwe gedichten, lanoye
(Poëziegeschenk, 2019) Zelf heb ik nog drie gedichtjes in mijn computer zitten, het voordeel is dat als deze onleesbaar zijn, ze juist interessant lijken. Ik kies om hier te II te plaatsen. Het gaat niet over vrijheid, maar juist over de onmogelijkheid je aan het leven te onttrekken. Op de fiets denk ik er wel over. Vrijheid lijkt is de ruimte om het onmogelijke mogelijk te maken, bedenk ik. Als die niet (meer) aanwezig is, is dan ook de vrijheid weg? Ik denk het wel, maar niet alle vrijheid, er is een scala aan soorten vrijheid, zoals die om te stoppen als je iets moois ziet, of om door te rijden, of om je vermoeide lijf naar het strand te trappen, een duik te nemen en weer terug te gaan. Maar er zijn ook onvrijheden en daar komt steeds meer van, bijvoorbeeld door armoede, oorlog, of veel dichterbij doordat je ouder wordt. Bij de een begint dat eerder dan bij de ander. |
   
|
||
dinsdag 29 januari 2019
maandag 28 januari 2019
zondag 27 januari 2019
zaterdag 26 januari 2019
vrijdag 25 januari 2019
donderdag 24 januari 2019
woensdag 23 januari 2019
Sneeuw
Wat ik kon verwachten wist ik bij vertrek niet. In de
stad was veel van de sneeuw al verdwenen. Op fietspaden buiten blijft
het gladde goedje langer liggen: het is er net iets kouder en er is
minder verkeer om het weg te rijden. Ruimen speelt ook een rol.
Vorig jaar ben ik een keer omgekeerd, omdat na de
grens tussen Amsterdam en Halfweg het pad spekglad was. Dit keer was
men iets verder gekomen met ruimen. Maar blijkbaar heeft men er in
Halfweg minder geld voor over om de fietspaden schoon te krijgen.
Voor vertrek las ik een artikel dat omstandig uitlegt
waarom Trump geen fascist is, maar iemand die regeert vanuit en om de
kliek en afhankelijk is van charisma via de media om zijn positie
kracht bij te zetten. Er is weinig ideologie en geen beklijvende
organisatie.
Maar zelfs het strand was wit. Het pad door de duinen
was glad waar er regelmatig autoverkeer overheen gaat. Kracht zetten
bij het tegen het duin op fietsen betekende slippen. Geen omgeving om over Trump of rottigeheid te denken. Geen tijd om na
te denken over volksfronten en de eis om het Ministerie van Homeland
Defence af te schaffen.
|
     |
Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier. |
|
dinsdag 22 januari 2019
maandag 21 januari 2019
zondag 20 januari 2019
zaterdag 19 januari 2019
vrijdag 18 januari 2019
donderdag 17 januari 2019
woensdag 16 januari 2019
Herfstweer
People
make the world go round
zingt
Jazzmeia Horn. Dat blijkt ook uit solidariteitsoproep die uit de kast rolt als ik daar wat zoek. Hij komt van twee leden van de Nassaukerk en de solidariteit is met mij en het antimilitarisme.
"Martin zit en zat ook vast namens ons," stellen ze. Ik had de Nassaukerk toen al verlaten en was een atheïstisch pad opgestapt. Niettemin richten ze toch een fonds op. Goed hè.
Eén van de twee schrijvers van de verklaring is overleden, maar hangt hier in de Zeeheldenbuurt aan de muur als buurtactiviste, waar boven de straatnaambordjes de maritieme helden van Nederland hangen in dezelfde layout. Laat ik het zien als een stil protest tegen de militaire macht die Nederland gebruikte in die wilde jaren van het veroveren van de wereld.
Op de fiets moet ik er aan denken en ook hoe het verhaal is afgelopen. Voor het kerkblad schreef ik een mooi verhaal over een medegevangene, waarmee ik op één kamer lag. Later zag ik hem nog wel eens door de stad hosselen. Maar ook dat ze me later weer van mijn bed wilden lichten, voor diezelfde al uitgezeten of betaalde boetes.
Daardoor moest ik wel elders gaan slapen en viel de organisatie van een verfactie tegen Russische oorlogsschepen in de Amsterdamse haven in het water. Jammer, want geen NAVO en geen Sovjet oorlogsschepen in Amsterdam – ik denk dat het nog net geen Rusland was.
Door de lucht gaan laagvliegende vliegtuigen. Ik lees dat er zo 'n 600 dagelijkse vliegbewegingen zijn op het vliegveld in de Haarlemmermeer. Zeker met de zuidwester merk ik dat op mijn route.
Er stappen eerst een witte en kort daarop een zwarte poedel voor mijn wiel. De lucht is grijs van de nattigheid. De zee is wit van de rollende golven en over het opgeruimde strand jaagt het zand. Ingepakte mannen lopen er tegenin.
|
    | |
Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier. |
|
dinsdag 15 januari 2019
maandag 14 januari 2019
zondag 13 januari 2019
zaterdag 12 januari 2019
vrijdag 11 januari 2019
donderdag 10 januari 2019
woensdag 9 januari 2019
Schuim
Nee ik plaats de foto niet. Niet alles wat je aankaart
leidt ook tot een verbetering. Fietsvriendelijk is het niet, maar ik
blijf de 70 km weg in de stad wel over strompelen.
Op het bankje onder het duin weer een bekende bankganger. Het komt niet vaak voor dat ik in een gesprek de term feitelijke insubordinatie in de mond neem en de ander hem kent.
Op het strand
ligt een vis van geschat minimaal een kilo of 30 te stinken. Ik vraag me
af wat het is, een kabeljauw of schelvis? Zijn er nog meer zo groot?
Het schuim rent over een breed nat stuk langs de zee en het zand jaagt over de autosporen op het strand. De Noordenwind is hard. |
  | |
Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier. |
|
Abonneren op:
Posts (Atom)