Herfstweer

People make the world go round zingt Jazzmeia Horn. Dat blijkt ook uit solidariteitsoproep die uit de kast rolt als ik daar wat zoek. Hij komt van twee leden van de Nassaukerk en de solidariteit is met mij en het antimilitarisme. "Martin zit en zat ook vast namens ons," stellen ze. Ik had de Nassaukerk toen al verlaten en was een atheïstisch pad opgestapt. Niettemin richten ze toch een fonds op. Goed hè. Eén van de twee schrijvers van de verklaring is overleden, maar hangt hier in de Zeeheldenbuurt aan de muur als buurtactiviste, waar boven de straatnaambordjes de maritieme helden van Nederland hangen in dezelfde layout. Laat ik het zien als een stil protest tegen de militaire macht die Nederland gebruikte in die wilde jaren van het veroveren van de wereld. Op de fiets moet ik er aan denken en ook hoe het verhaal is afgelopen. Voor het kerkblad schreef ik een mooi verhaal over een medegevangene, waarmee ik op één kamer lag. Later zag ik hem nog wel eens door de stad hosselen. Maar ook dat ze me later weer van mijn bed wilden lichten, voor diezelfde al uitgezeten of betaalde boetes. Daardoor moest ik wel elders gaan slapen en viel de organisatie van een verfactie tegen Russische oorlogsschepen in de Amsterdamse haven in het water. Jammer, want geen NAVO en geen Sovjet oorlogsschepen in Amsterdam – ik denk dat het nog net geen Rusland was. Door de lucht gaan laagvliegende vliegtuigen. Ik lees dat er zo 'n 600 dagelijkse vliegbewegingen zijn op het vliegveld in de Haarlemmermeer. Zeker met de zuidwester merk ik dat op mijn route. Er stappen eerst een witte en kort daarop een zwarte poedel voor mijn wiel. De lucht is grijs van de nattigheid. De zee is wit van de rollende golven en over het opgeruimde strand jaagt het zand. Ingepakte mannen lopen er tegenin.

	Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier.