woensdag 30 januari 2019

Vrijheid



Laat ik mijn zegeningen tellen (zo zei men dat). De sneeuwbui die gisteren nog onze kant leek op te komen is zuidelijker langs getrokken. Geen geglibber naar het strand, maar gewoon trappen door een grijze winter wereld.

Voor vertrek las ik een artikel uit de Militaire Spectator waarin Brigit Kruitwagen de just war theory toepast op de oorlog in Jemen. Die theorie kent criteria om moraliteit van oorlog te bepalen, zowel voor het gaan voeren (jus ad bellum) als het voeren ervan (jus in bello). Je kan er een afstreeptabelletje bij maken. Zes criteria voor het gaan en drie tijdens. De auteur vind dat de coalitie aan vier van de zes jus ad bellum criteria voldeed en aan geen van jus in bello ijkpunten. Ze vraagt zich af waarom de kritiek pas zo laat op gang kwam. Soms levert het wat op buiten je bubble te gaan.

Het is poëzieweek. Het thema is vrijheid. Ik hoorde Tom Lanoye zijn gedicht over vrijheid voordragen; op het gehoor mooi en het boeide. Maar bij lezen beklijft het langer en landt het beter. Misschien toch maar wat kopen om zijn bundel cadeau te krijgen.

zonder handen, zonder tanden

Geen woord zo vrij als vrij.
Het weeert wat men verbiedt,
______________Smetvrij.
______________Vetvrij.
______________Kogelvrij.

Maar wat is dan gastvrij?
...
 
fragment 'zonder handen, zonder tanden'
uit: vrij - wij, nieuwe gedichten, lanoye 
(Poëziegeschenk, 2019)

Zelf heb ik nog drie gedichtjes in mijn computer zitten, het voordeel is dat als deze onleesbaar zijn, ze juist interessant lijken. Ik kies om hier te II te plaatsen. Het gaat niet over vrijheid, maar juist over de onmogelijkheid je aan het leven te onttrekken.

Op de fiets denk ik er wel over. Vrijheid lijkt is de ruimte om het onmogelijke mogelijk te maken, bedenk ik. Als die niet (meer) aanwezig is, is dan ook de vrijheid weg? Ik denk het wel, maar niet alle vrijheid, er is een scala aan soorten vrijheid, zoals die om te stoppen als je iets moois ziet, of om door te rijden, of om je vermoeide lijf naar het strand te trappen, een duik te nemen en weer terug te gaan.

Maar er zijn ook onvrijheden en daar komt steeds meer van, bijvoorbeeld door armoede, oorlog, of veel dichterbij doordat je ouder wordt. Bij de een begint dat eerder dan bij de ander.


klik voor grotere versie


Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier.

Geen opmerkingen: