Vrolijk trappen

Het gevoel zinnig bezig te zijn, enige autonomie en wat warmte om je heen voelen dat houdt een mens op de been, zag ik een deskundige vertellen. Een ander beweerde op de buis dat het opsteken van de armen als teken van geluk bij een overwinning ook andersom werkt: armen opsteken veroorzaakte geluk. Volgens mij, maar dat heb ik helemaal op mezelf getest, geeft ook het vormen van een glimlach het vrolijke gevoel waardoor zo'n glimlach anders vanzelf zou ontstaan. Ach ja zo kan je het brein een beetje sturen als er geen inspanningen op de fiets zijn om dat te doen. Hij staat er weer met een nieuw wiel. Eén foutje bij het bestellen. Geen snelspanner, niet op gelet, maar verder werkt het prima. Ik zal het brein weer vrolijk trappen.  *** Voor de datum van vandaag had ik nog geen foto van een bloem. Het was de laatste die ik nodig had om het jaar vol te maken. Er een vinden was lastiger dan verwacht. De zon die landschap in een opgewekt licht zette, toverde geen bloemen tevoorschijn. Twee plekken met vrijwel altijd prijs: zeewolfsmelk in de duinreep en komkommerkruid in een mooi tuintje in Spaarndam. *** Op het strand vangt iemand de zon onder zijn schoen. En ik vang hem op mijn paaltje.
Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier. Steeds vaker schrijf ik mijn tekst (gedeeltelijk) al voor die tocht en voeg er achteraf nog wat zinnen en/of gedachten aan toe.