woensdag 16 juni 2021

Grondwater


Soms denk je dat je gek bent. Hoeveel mensen ik al niet heb horen zeggen dat het grondwatertekort eindelijk van de baan is. Op de site van het KNMI zag ik dat dit inmiddels maar voor hele kleine stukjes Nederland geldt (vooral grote delen van Friesland en Oost-Groningen).



De nieuwsrubrieken hebben het nieuws echter van de knmi zelf. De organisatie meldde op 18 mei dat “na jaren van droogte … de grondwaterstanden eindelijk weer op peil” zijn. Het grafiekje neerslagtekort in Nederland in 2021 laat zien dat er inderdaad zeer kortstondig geen landelijk tekort was. Inmiddels groeit het al weer met stip. Maar dat is geen nieuws voor de naar positieve verhalen zoekende burger.



(De geïnteresseerde in de Nederlandse waterhuishouding kan sinds mei ook op het speciaal opgezette droogteportaal terecht om zich te informeren over hoe waterig het land eigenlijk is.) Ik ben niet gek maar mijn zegslieden zijn dat ook niet, zo bleek bij het afschuimen van de site.

***

Wel of niet via het park op deze mooie dag. Wel. De geur van de bloeiende bloemen was overweldigend. Tien kilometer verderop stonk het; een boer was gier aan het uitrijden om weer mineralen (stikstofverbindingen en fosfor) in de bodem te stoppen voor een volgende oogst gras, en niets dan gras. Nog voor het strand kwam ik door een bosje waar het naar dennen rook, een stuk prettiger.

***

Er is een enorme hoeveelheid mooie muziek. Er zijn mensen van mijn leeftijd die menen dat er sinds +/- 1978 niets van waarde meer verschenen is. Die mensen zijn vastgeroest in hun eigen jeugd toen ze nog open stonden voor, waarschijnlijk, best mooie muziek. Er zijn bands uit die tijd die afgeleden naar hap klare brokken met een discodreun om het verkoopbaar te maken. Maar als de bekende oude bands het niet meer doen, ga dan opzoek naar andere of nieuwe bands of open een heel nieuw muziekstijl boekje.

Jaren geleden begon ik naar gamelan te luisteren. In het begin wennen, maar na een tijdje verrassend en interessant. Dit hoorde ik vanmorgen en het deed me denken aan die muziek uit de Indonesische archipel. Dat klopt niet helemaal. Het is geïnspireerd door Chinees Taoïsme en de oude handeslroutes. Het stopt wel heel abrupt, maar dat is kennelijk de bedoeling. Zonder die gamelan ervaring had ik er misschien geen bal aan gevonden.

En naast dit kan ik ook nog steeds genieten van de oude leeuwerikken tongetjes in aspic.























Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier. Steeds vaker schrijf ik mijn tekst (gedeeltelijk) al voor die tocht en voeg er achteraf nog wat zinnen en/of gedachten aan toe.

1 opmerking:

Anoniem zei

Kan ik hier een reactie achter laten?