Kerstblog

Een bekende schreef in reactie op het Coalitieakkoord en het eerste Tweede Kamerdebat daarover: “Er is geen gebrek aan geld, maar een gebrek aan ideeën en strategie te komen tot noodzakelijke hervormingen op alle terreinen van beleid.” Het is bijna een filosofische opmerking over geld en de Staat. Maar het is onmiskenbaar dat de regering met gulle hand de gelederen gesloten houdt en velen te vriend. (Het woord velen is niet zomaar gekozen, want er zijn ook grote groepen die aan de warme lach van Mark, Sigrid, Gert-Jan en de grimas van Wobke niets hebben. Laat ik het daar niet over hebben.) Laat me in plaats daarvan eens meehuilen met de wolven in het Telegraaf bos. “Het is een blamage dat we steeds met vaccineren het traagste jongetje van de klas zijn en zo’n beetje de minste ic-bedden per 100.000 inwoners hebben van West-Europa,” schreef de redactie van de krant deze week. Inderdaad houdt Nederland van 31 Europese landen er maar vijf achter zich als het gaat om IC-bedden en bedden voor de middellange termijn (bedden tellen is minder makkelijk dan het lijkt, maar het beeld is grote lijnen in verschillende bronnen hetzelfde). Als er toch voldoende geld is, waarom dan niet de Nederlandse IC-capaciteit op orde brengen. Mark verschuil je dan niet achter de niet structurele pandemie uitgaven, dat is immers van crisis naar crisis hobbelen. Een goede campagne naar moeilijk bereikbare groepen om ze duidelijk te maken dat vacinatie wel degelijk zinnig is en minder gevaarlijk dan half geïnformeerde onheilsprofeten het afschilderen zou ook een welkome stap zijn. Een onderzoek naar groepen die afwijzend staan t.o.v. het prikken en hoe die verschillende groepen te bereiken zijn, zal niet in de tientallen miljoenen lopen. Wat wel een lieve duit mag kosten is het bij springen in vaccinatieprogramma's in de landen in het Zuiden, die zelf de middelen niet hebben. Of liever nog neem de producenten hun property rights af en stel de mens en gezondheid boven de markt. Dat is ook economisch denken. Die solidariteit is hier ook nog eens welbegrepeneigenbelang. Maar dit punt roerde ik ook vorige week al aan. Het 'er is geen gebrek aan geld, maar een gebrek aan ideeën' gaat me wat te kort door de bocht. Er zijn ideeën in overvloed en er is geld dat je maar een keer uit kan geven en geld dat zichzelf terugverdient. Er is teveel geld bij de rijken en er is te weinig bij de arme kant van Nederland. Om maar een paar kanten van het verschijnsel pecunia te noemen. Gelijke toegang tot en verdeling van kennis, macht en inkomen en meer solidariteit met de rest van de wereld en minder ten koste leven van de aarde is voldoende als uitgangspunt, en daarmee maak ik dit stukje kerstblog af. *** De bedoeling was om samen op de fiets te springen en te zien hoe ver we zouden komen. Ik hoopte ver, want de laatste vijf kilometer van de heentocht is het mooist en de zelfde eerste vijf van de terugtocht. Al is het de kunst overal iets moois te zien. De tocht samen is uitgesteld. Het is te koud, het balhoofd van mijn fiets was versleten en het werd samen knippen en plakken. Op wandeling van de fietsenmaker weer naar huis maakte ik wel wat foto's. Overal is inderdaad iets moois te zien. *** Ja er staat muziek met een fijne gitaar op DEUK. Muziek voor erbij en toch om naar te luisteren. Back Back heeft het complete album op YouTube gezet. Volgens mij werkt het met deze link. Anders kom je er ook wel via onderstaande clip.

---

Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier. Steeds vaker schrijf ik mijn tekst (gedeeltelijk) al voor die tocht en voeg er achteraf nog wat zinnen en/of gedachten aan toe.