Ready Set Go

Het is vreemd hoe ik geraakt wordt door de ontwikkelingen in de Oekraïne, Rusland, Nederland en de NAVO. Bijna alsof de wereld over me heen viel. Tijdens het reclame blok op Eurosport, dat ik zag terwijl ik trapte op mijn hometrainer, viel het me op dat twee fondsenwerfcampagnes werden uitgezonden. Om de ergste honger bij kinderen in Soedan te bestrijden en de kinderen in Afghanistan te helpen overleven. Waarom werd ik hier niet zo overdonderend door geraakt? Heb ik daar minder mee te maken? Vooral Afghanistan, waar Nederland jarenlang militaire en hulp activiteiten ontplooide, moet toch net zo dicht bij staan als een Europees land. Zeker nu het volk letterlijk moet wijken voor de strafmaatregelen tegen de Taliban. Blijkbaar is dat gevoelsmatig niet zo. Een defect in mijn denken om net wat langer bij stil te staan en hopelijk te repareren. Dat heeft ook te maken met dat conflict in de Oekraïne. Er is het gevaar van op hol geraakte kernmachten, maar daar zijn we nog lang niet. De SP-woordvoerder vroeg vier belangrijke dingen: houd het hoofd koel, lever geen wapens, tref met sancties niet de bevolking maar de kliek om Poetin en ga zo snel mogelijk weer aan tafel. Na zijn woorden tuimelden Kamerleden over elkaar heen, de een vroeg al meer sancties dan de ander. 's Avond keek ik naar het miljarden bal van de voetbalsterren omzoomd door Gazprom reclames. alsof de Oekraïne geen onderwerp meer was. Bij deze energiereus is een ver familielid van Vladimir Putin, onderdirecteur. (Ook Nederlandse baggeraars gingen fijn verder met hun grote infrastructurele projecten). De kachel moet branden. *** Voor vertrek luister ik naar pianomuziek. Het wortelt zich in mijn hoofd en wordt de soundtrack van de tocht. De dijk tussen Spaarnwoude en Spaarndam is nog niet af. Het wordt maart. Er was 21 februari beloofd, maar projecten duren wel eens langer waarschuwt de site van de Gemeente Haarlemmermeer. De boom met judasoor is omgewaaid en in stukken gezaagd. Tussen de stammen zoek ik naar een stuk met de zwam. Het is mijn afscheid ervan. "Is hij giftig," vraagt een man. Ik zoek het thuis op: veel gegeten in China en Japan (vers en gedroogd). Maar hij is vooral mooi. *** De pianist Alex Koo hoorde ik in de Toots Sessies, een corona-geen-optredens-compensatie Cultuur en Muziekprogramma met over langere tijd iedere dag een andere band, muzikant of gezelschap. De eerste serie afleveringen werd nog gepresenteerd, daarna was deze opsmuk verdwenen en deden de muzikanten het zelf (net als normaal op het podium). Dit vond ik bijvoorbeeld wonderlijk mooi en heb ik nu al een paar keer beluisterd. Helder, toch geen gebaande paden, avontuurlijk en gewoon prettig om naar te luisteren.

---

Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier. Steeds vaker schrijf ik mijn tekst (gedeeltelijk) al voor die tocht en voeg er achteraf nog wat zinnen en/of gedachten aan toe.