Er zijn wegen die vast in je systeem zitten. Bij de trein heb je dat als vanzelf, de ijzeren weg ligt op bilzen verankerd in het landschap. Automobilisten zullen ook wel hun vaste routes hebben door het land. Ik heb dat in ieder geval wel op de fiets. Van A naar C rijd ik door eerste naar B te trappen waar ik de weg naartoe weet. Het laatste stukje wijkt soms af, omdat ik er nog niet eerder was.
Op zo'n tocht kom je langs vaste opvallende plekken. Een spoorbrug over Het Hollands Diep, het Naardermeer, of over de IJssel bij Zwolle of Deventer. Op de fiets heb ik dat ook. Langs een van die wegen die voert van Soesterberg naar Soestduinen - waar het door de komst van het Legermuseum drukker is geworden - staat dit bord: te misplaatst, te absurd om nog grappig te zijn.
Ik maakte er daarom nooit een foto van. Uiteindelijk heeft het vreemde het toch gewonnen van de goede smaak. De foto werd wel gemaakt. Ik heb de elandproef niet doorstaan.
Op zo'n tocht kom je langs vaste opvallende plekken. Een spoorbrug over Het Hollands Diep, het Naardermeer, of over de IJssel bij Zwolle of Deventer. Op de fiets heb ik dat ook. Langs een van die wegen die voert van Soesterberg naar Soestduinen - waar het door de komst van het Legermuseum drukker is geworden - staat dit bord: te misplaatst, te absurd om nog grappig te zijn.
Ik maakte er daarom nooit een foto van. Uiteindelijk heeft het vreemde het toch gewonnen van de goede smaak. De foto werd wel gemaakt. Ik heb de elandproef niet doorstaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten