Wat ik kon verwachten wist ik bij vertrek niet. In de
stad was veel van de sneeuw al verdwenen. Op fietspaden buiten blijft
het gladde goedje langer liggen: het is er net iets kouder en er is
minder verkeer om het weg te rijden. Ruimen speelt ook een rol.
Vorig jaar ben ik een keer omgekeerd, omdat na de
grens tussen Amsterdam en Halfweg het pad spekglad was. Dit keer was
men iets verder gekomen met ruimen. Maar blijkbaar heeft men er in
Halfweg minder geld voor over om de fietspaden schoon te krijgen.
Voor vertrek las ik een artikel dat omstandig uitlegt
waarom Trump geen fascist is, maar iemand die regeert vanuit en om de
kliek en afhankelijk is van charisma via de media om zijn positie
kracht bij te zetten. Er is weinig ideologie en geen beklijvende
organisatie.
Maar zelfs het strand was wit. Het pad door de duinen
was glad waar er regelmatig autoverkeer overheen gaat. Kracht zetten
bij het tegen het duin op fietsen betekende slippen. Geen omgeving om over Trump of rottigeheid te denken. Geen tijd om na
te denken over volksfronten en de eis om het Ministerie van Homeland
Defence af te schaffen.
|
     |
Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier. |
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten