woensdag 9 december 2020

Zn. Ms. Nawal El Saadawi



GroenLinks wil dat marineschepen vaker de namen van stoere vrouwen krijgen. Het is een bericht dat vrijwel alle Nederlandse kranten haalde. Nu is het doorgaans de naam van een admiraal (en een enkele zeeheld), stad, hemellichamen (Mercuur, Poolster en Zuiderkruis) of voor de laatste Nederlandse onderzeeboten de naam van een zeezoogdier.

Zelf vind ik de naam Van Speyk nogal ergerlijk. Ik maakte er zelfs wel eens een gedichtje over. Maar ik begrijp niet zo goed waarom de politieke partij met dit voorstel kwam. Wat voegt het toe aan de emancipatie van vrouwen wanneer staal volgestouwd met wapens en militaire technologie een vrouwennaam krijgt?

Staatssecretaris voor Defensie Barbara Visser vond het een goed voorstel. Het Nederlands Dagblad kwam afgelopen maandag met een artikel over het idee. De krant haalde boven dat er ooit een marineschip met de naam Kenau Simonsdochter Hasselaer in de vaart was.

De namen van marineschepen zijn een hot topic in de Amerikaanse politiek. Ze zorgen ervoor dat de marine in beeld komt. Dat voordeel snap ik, zeker in een land als Nederland dat zijn krijgsmacht niet gevuld krijgt met voldoende personeel. Maar wat dit met een progressieve feministische politiek (die ik van GroenLinks verwacht) te maken heeft?

Mijn verwachting is naïef. In het laatste artikel wat ik over de marine en GroenLinks vind, uit oktober, stelt Tom van den Nieuwenhuijzen (die ook met het stoere vrouwen voorstel kwam), dat bij Defensie nadruk moet liggen op een geavanceerde hoogtechnologische marine, de cybermacht en een ondersteunende luchtmacht in nauwe samenwerking binnen EU.

Een marineschip met of zonder raketschildtechnologie, met of zonder onderzeeboten, met of zonder interventies in conflicten en oorlogen ver weg, met of zonder samenwerking met landen waar je liever niet mee samenwerkt dat zijn de wezenlijke vragen, lijkt me. Die vrouwennamen doet de VVD wel.

De leden van de GroenLinks fractie hadden bedenkingenbij leveringen van maritieme wapentechnologie aan Egypte. Dat spreekt dan wel weer aan. Een Zn. Ms. Nawal El Saadawi als verkoopstunt zal er wat hem betreft dan ook niet komen. Maar de vraag is wel hoe zijn kritische standpunt zich verhoudt tot zijn inzet voor hoogwaardige militair maritieme technologie anderzijds? Dat lijkt problematisch. Immers geen betaalbare productie zonder export. Bij vredespolitiek draait het niet om vrouwennamen voor wapens.

***

Je hebt van die dagen dan is het buiten 0ºC en in hoofd niet veel warmer. Trapte toch door de lichte mist naar zee. Daar weigerde dan ook nog mijn toestel te zoomen. Maar ik vond wel mijn verloren handschoen weer terug.
 
Op de terugweg was het een graad warmer. Langs mijn foto gefietst in de kunstetalage. Hij hing er mooi bij. Op Facebook kan je ze allemaal zien. De winnaar, maar ook alle anderen.


***

In the film A Punk Paradise zit een hele zwik knetterharde en ongecompliceerde punkmuziek, daarnaast ook hele lieve punk met ukelele en muziek van de Dayaks die eenprominente rol in de film spelen. De meeste liedjes komen echter van de plaat Wanci van Tarawangsawelas, een duo uit Bandung. Hier de track ada (er is).























Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier. Steeds vaker schrijf ik mijn tekst (gedeeltelijk) al voor die tocht en voeg er achteraf nog wat zinnen en/of gedachten aan toe.


2 opmerkingen:

Ron Roelandt zei

Emancipatie uitgedrukt in namen van marineschepen. Soms kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat we echt de weg kwijt zijn. Nou ja, één tip dan als het stoere vrouwen moeten zijn: Majoor A. Bosshardt.
Mooie plaatjes trouwens. Ook zonder zoem.

martin zei

Ooit kwam ik haar iedere week tegen. We hadden donderdagavond op de Dam een korte actie tegen de Golfoorlog van 1990/91. Daar liep ze dan steevast mee tussen krakers, links volk en vredesctivisten van verschillend pluimage.