vrijdag 4 maart 2022

Val en Inval

 


Inmiddels zit ik na die val al een week thuis. Het mooie weer gaat voorbij. Gelukkig is er op het balkon genoeg te zien, de orchidee binnen bloeit en er staan schelpen in het raam. Nog even geduld.

(Inmiddels twitter ik me een versuffing, en niet allen over de inval, maar wel voornamelijk. Voor een weerslag: https://broekstukken.blogspot.com/.../latest-on-top...)

4 opmerkingen:

Rondetijd zei

Al een week thuis. Dat is toch harder aangekomen dan dat het me eerst leek. Nogmaals beterschap, Martin.
En ik zou willen dat je minder stof tot twitteren zou hebben.

Rondetijd zei

Geloof me, je zet het heel goed om in een tekst. Zelfs een schrijver waardig.

martin zei

Als ik een schrijver was dan zou het een ervaring zijn die met grootste gemak in een tekst om te zetten zou zijn. Immers. Je glijdt. Je valt. Nee. Je knalt. Voor je echt valt. Het lijf staat stijf. Achteraf pas bedenk je dat. Je denkt nu: kom ik nog overeind. Doet alles het nog wel. Kan ik nog staan. Maar je kan moeilijk op een fietspad blijven liggen. Je staat. Drinkt wat. Stapt op. Zonder bril. Houdt een vrouw aan om die te zoeken. Is er niet teveel bloed, zodat men niet denkt dat ik uit de Oekraïne kom? vraag ik een man op het perron. Er zit al een zakdoekje op het hoofd. Trein naar huis. Nog 4 km trappen. Veilig. Plat op bed. Tot ik me verveel (goed teken). Het hele lijf doet pijn. Gewrichten in de schouders kregen blijkbaar een dreun. De nekspier staat stijf. De liezen zijn net teveel gerekt en doen verrekte pijn. Gaat het goed met het hoofd? Denk het wel. Knetter en die knie. Die doet het niet. Pijn. Hoe kom ik 's avonds onder de wol. Pijn houdt me uit de slaap. Soms val ik weg. Wat ben jij vroeg op, als ik eerder dan anders mijn bed uitstrompel. Een paar dagen later hoor ik een wielerdeskundige op TV zeggen dat vallen goed voor je karakter is. Gelukkig bestrijden de drie andere kenners aan tafel - die ik hoger heb zitten - dat, want het voelt klote. Het was wel een ervaring kan ik nu een week later schrijven. Nog een paar dagies dan doet hij het wel weer.

martin zei

Dank. Zo was het nagenoeg.