Zou zo'n spreeuw die vliegt in een grote
zwerm
met zijn allen tegelijk links uit de
flank …
Zou zo'n spreeuw nu nooit rechts uit de
flank willen
en alle anderen loslaten?
Hij is mooi, zo'n spreeuw met spikkels
die
zo levendig kleuren in de zon, hij maakt
geluiden
die alleen een spreeuw kan maken;
kwetteren en kwebbelen
Maar altijd in de pas. Je moeder volgen,
broer, buurman of de klootzak van even
verderop.
Waarom niet een keer, rechts uit de
flank.
Hap zei de valk.
Weg was de spreeuw.
Nooit meer schitteren in de zon.
Nooit meer murmurren in de lucht.
Dit is niet wat ik wilde met dit
gedicht.
Het volle hoofd moest leeg.
Maar die spreeuw werkte niet mee.
Doe je ogen maar weer dicht en denk
aan die ene spreeuw en hoe hij vliegt
LINKS MARS!!!
tussen duizend andere spreeuwen
dezelfde vleugelslag; even mooi als die van hem.
Jij in een bootje ziet ze zwermen.
Hij in de lucht ziet je genieten.
En nog een keer links en rechts
en steeds maar weer.
>
3 opmerkingen:
Mooi...........
Om te overleven moet je bij de groep blijven.
De kunst is binnen die groep jezelf te blijven.
Een reactie posten