Het witte goedje
verdwijnt. Kolenstof heeft de randen gekleurd. Zand waaide erover in
de duinen. Onder het ijs zie ik al weer leven.
In de aarde
wordt dit weekeinde met schrik het speenkruid wakker. Laat ik me
eens aan een voorspelling wagen: volgende week zie ik de fel gele
glimmende bloemen tussen de bomen.
2 opmerkingen:
Weinig woorden, hoeft ook niet eigenlijk met mooie plaatjes die voor zich spreken. Hoe alles gewoon verder gaat. Gelukkig.
Gewoon is een woord van vroeger, toch?
Een reactie posten