Steeds hetzelfde

Rudi van de Wint, 1996, Handelskade (Saxon Hogeschool), Deventer.

Weer op familiebezoek. De eerste 90 km gaan vrijwwel langs dezelfde weg als vorige week. Alleen wil ik nu de Harderwijkerkarweg door de bossen van Boeschoten naar Stroe volgen en niet langs de bosrand en tussen akkers door. Het is een lang zandpad met fietspad erlangs dat botst op de A1. Ik vraag me af of de weg vroeger rechtdoor liep en of de weg aan de overkant van die hindernis al de Wulpenweg heette. Het zijn de wegen uit een verdwenen land. De karweg wordt op 15 mei 1919 als recreatie weg genoemd in een fietsverslag in de Apeldoornsche Courant:

“Wanneer wij bij kilometerpaal 17-8 dén rijksstraatweg Voorthuizen—Oud-Milligen verlaten en aldaar den zoo schilderachtig tusschen opgaande dennen doorkronkelenden voormaligen Harderwijkerkarweg inslaan, brengt een goed onderhouden fietspad ons al spoedig op de reeds genoemde boerderijen Groot- en klein-Boeschoten.”

Steeds hetzelfde is niet hinderlijk. De Nijkerkerbrug staat open als ik aan kom fietsen. Een lange rij met personenauto's, vrachtwagens, busjes en een trekker wachten tot hij weer

opengaat. Als ik goed kijk zie ik dat er een zeiljachtje met vaste mast doorheen gaat. Moeten wachten op een zeiljacht is zowel irritant als troostend. Even is de efficiëntie, rationalisatie en zakelijkheid vergeten; gans het transport staat stil als er een jachtje door wil. Net die brug over zie ik op het water weer de eenden dobberen, de aalscholver op zijn paaltje en de vissers in hun bootje.

Steeds hetzelfde is ook betrekkelijk. Als ik iets verderop een muskusrattenvanger vraag of ik

foto van hem mag maken, leidt dat tot een uitgebreid gesprek over grutto's, vossen die nesten leegroven, dat muskusratten 'beheer' nog al een vreemde uitdrukking is voor het doden van zoveel mogelijk exemplaren, het beheer in de Oostvaardersplassen, bio-industrie, over werk op kantoor en de buitendienst en waar de basis van het werk ligt. Volgens hem buiten, volgens mij kunnen beide niet zonder elkaar. Er zijn ook kwesties die alleen genoemd worden, zoals de wolf en jacht. Zijn vangst in oktober: vijftig ratten. Hij laat me zo'n mooi konijnachtigbeestje zien, met knaagtanden en bruine vacht en vertelt me de geschiedenis van hun komst naar Europa.

Het voelde alsof ik deze tocht naar de oude man voor het laatst maakte. Over de IJssel bij Deventer een pontje dat ik nog niet eerder nam. Onderweg zie ik dat een boerderijtje bij Batmen onder een rode beuk vervangen is door een keet. (in mei 2012 maakte ik er al een foto van.) Ik fietste deze keer nergens fout en kwam veel vroeger dan verwacht aan.