zaterdag 11 juli 2020

Langs de rivieren


Voor vertrek zag de wereld grijs. Een Nederlandse schilder in Frankrijk beloofde ik wat kleur te zoeken onder al die grauwheid. Door een wegopbreking kwam ik langs een begraafplaats en maakte mijn eerste foto. Iets verderop was het gras gemaaid en was het duizendguldenkruid van acht dagen eerder verdwenen op één plantje na. Onderweg opvallend veel bordjes aan de kant van de weg zien staan met de tekst: “Hier niet maaien a.u.b.”

Joods Begraafplaats Zeeburg


Langs het pad zit een putter bovenin een distelplant. Hij blijft zitten als ik iets verderop stop, maar ik ben toch te laat met het pakken, aanzetten en richten van mijn cameraatje. De kleuren van het vogeltje blijven in mijn hoofd hangen. In Boskoop ga ik verkeerd de Meije rond, geen afslag, geen doorsteek (en de kleine die er is, mis ik). Het doet me wel goed zo'n polder die in de weg ligt van de veel te snelle samenleving.

Kuifeend (lijkt me), vrouw met kinderen.
Bovenal zijn het de lucht, de ruimte van het groene hart en het water van achtereenvolgens Amsterdam-Rijnkanaal, Lek, IJssel, Reeuwijkse, Nieuwkoopse en Langeraarse Plassen en ten slotte de Amstel, die lucht inblazen. Ergens zette ik een vieze vinger op mijn lens, daar leer je langs kijken.

Slimmenwetering.



Aziatische korfmossel.

Blaasjeskruid.

Brug over A2 bij Maarssenbroek.

Lekdijk bij Jaarsveld.













2 opmerkingen:

Rondetijd zei

Altijd een spektakel, die Nederlandse luchten.

martin zei

Het begon grijs en grauw.