Het is weer oorlog
tussen Azerbeidzjan en Armenië of liever het bestaande conflict om
Nagorno-Karabach is weer opgelaaid. Vanuit verschillende landen
worden wapens geleverd (ik verstuurde er een paar tweets over).
Een paar jaar later stond het
wereldwijde Damen conglomeraat met het hoofdkwartier in Gorinchem op
een wapenbeurs in Baku met in
de aanbieding zwaar bewapende marine schepen. De een zijn dood is immers het dagelijks brood. Kommer
Damen heeft meteen (zie p. 36) toen hij de business rond grote
marine schepen instapte, laten horen weinig gevoel voor
wapenexportbeperkingen te hebben.
Nederland heeft volgens
de maandrapporten de afgelopen 15 jaar geen wapens aan de Azeri's verkocht. Goederen voor tweeërlei gebruik (dual
use) beperken zich vrijwel tot producten voor olie-industrie en
offshore. Doorvoer draait slechts om een handje vol sportgeweren. Dat
is dan weer het goede nieuws.
Vlak bij huis staat een
kardinaalsmuts en in de duinen een wasplaat. Uit de kust drommen de wolken
die ik eerder op de buienradar zag. De regen is al eerder vandaag gevallen. Vanmorgen las ik in
De Telegraaf dat Damen wel vaart bij productie van Belgische
vissersschepen. Die schepen zijn afwezig bij de harde westenwind hoe
ik ook zoek. En zo blijkt dat je toch net niet alles met alles kan
verknopen.
Tijdens de duik verheug ik me nog eens dat ik een
lading nieuwe pillen heb weten af te wentelen door te fietsen en
zelfs medicijnen die ik nu al 12 jaar gebruik gehalveerd zijn en
vermoedelijk dit jaar afgeschaft kunnen worden. Het zijn precies de pillen van het merk dat hier beschreven wordt. Maar ik zat al, en zit nu helemaal, onder de risco waarde. De grootste
rottigheid is met het verminderen van die pillen niet verdwenen (en daar blijf ik tegen
slikken), maar het doet me goed het lijf meer in eigen hand te
nemen. Leve de pedalen.
Black Jesus Experience
is een band in Australië die Ethiopische jazz speelt met hiphop,
rock, funk invloeden. Ze spelen regelmatig samen met Mulatu Astatke
de 77-jarige slagwerker die aan de basis stond van de Ethiopische
jazz. Ook hier. Living on stolen land gaat over afgenomen rechten van
de Aborigines op de grond down under.
Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand,
neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later
vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik
hier. Steeds vaker schrijf ik mijn tekst (gedeeltelijk) al voor die tocht en voeg er achteraf nog wat zinnen en/of gedachten aan toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten