|
Onderweg met mijn
nieuwe fiets. Het is een reis met hindernissen aan de horizon. Trein.
Doen de liften van de NS het wel? Eruit in Anna Paulowna. Ik stapte
in het deel dat niet verder ging dan Alkmaar en was de enige niet.
Overstappen. Tot Anna Paulowna praat ik met een Australische
emigrante op sentimental
journey. Ze is van Nederlandse afkomst. Vandaar fietsen tot de bus
over de Afsluitdijk. Rijdt hij op tijd? Zit hij niet vol? Dan nog een
stuk naar Harlingen. Daar de boot op en eindelijk rust. Wat maak ik
me toch vreselijk druk.
Onderweg merk ik dat ik niet erg goed kan
kijken. Voor het herkennen van een aalscholver moet ik stoppen. De
schrille roep van de kokmeeuw, visdiefje of stern hoor ik wel, maar
ik zie ze niet. Wel een valk, maar die zit zoals het hoort op een lantarenpaal.
In de fietsbus praat ik met
twee Engelse E-fietsers op leeftijd over de Hollandse invloed op het
landschap van the
Fenland. Als ik langs het busstation bij Zurich fiets, meen ik de
klank te horen van mijn naam. Vinden wie roept, ook dat kost moeite,
maar ja hoor daar staat ze, mijn makker die de trein en bus neemt
naar dezelfde boot en, dezelfde camping en tent als ik.
In de
haven van Harlingen hoor ik de eerste straaljagers over het Wad
razen. Van te voren had ik me al voorgenomen me hier niet druk over
te maken, maar laat het Wad met rust, zo schiet het door mijn hoofd.
|
|
2 opmerkingen:
Je maakt het direct alweer spannend !
Gaat vanzelf.
Een reactie posten