Fiets naar
Rouen, trein naar Caen
Caen
|
|
De tocht
gaat van de ene kant van de de Somme naar de andere. Het is een mooie
klim naar de D928. Die weg speelt nu een bijrol,
want ernaast ligt een snellere tolweg. Mijn tocht kronkelt zich om die
racebaan voor vakantiegasten en vrachtverkeer. De ene keer ben ík
boven dan zie ik de weg boven me. Ik klim en daal. De snelle
automobilist houdt een vlakker niveau. Door de heuvels heb ik weinig
last van het geraas.
Op
een haar na passeer ik het Emaüsklooster van Abbé Pierre.
Emaüs betekent voor mij nog steeds de woning van Kees Koning bij de
vestiging in Eindhoven.
 |
| Rouen |
In Rouen staat de kathedraal in de stijgers en
wordt geflankeerd door een even hoge hijskraan en shoppingcentre.
Op het station van deze
bisschoppelijke stad is geen fatsoenlijke Nederlandse of Engelse
krant te vinden. Ik doe het met twee mindere broeders: De Telegraaf
en de weekeditie van The Telegraph. De wereld zou eens doordraaien
zonder dat ik het merkte.
De Telegraaf is nog van
zaterdag. Veel te verwachten nieuws. Het is
alsof de Koude Oorlog weer op zijn hoogtepunt is. Onnadenkende
oorlogsretoriek. 'Moordenaars,' een een kop van één woord over de volle breedte. Het
Financiële deel brengt het nieuws weer binnen normale proporties. De
markten zijn niet onder de indruk van het 'incident', lees ik.
In Caen stap ik uit de
trein en fiets via een kom Bo-bun en het tot fort omgebouwde
religieuze centrum van de stad over de rondweg en langs de Abdij
D'Ardenne de stad uit. De geschiedenis is hier in steen en eten
vastgelegd.
 |
| Bo-bung in Caen |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten