Daar zit je dan. Achter je rug is de fotograaf druk bezig met het schieten van plaatjes van bruid, bruidegom en bouquet. Jij zit op een hoekje. Prachtige kleren heb je aan. De Ooohs en Aaaahs waren niet van de lucht. Zoooo lief ben je. Je denkt mijn tijd komt nog. Je weet nog niet dat ook van de bruid wordt verwacht dat ze ZOOOO lief is. Ook als ze thuis komt van haar werk - noodzakelijk om de hypotheek af te lossen - de boodschapen nog moet doen, een maal op moet tafel zetten en dan ruimt hij de vaatwasser in. Jij mag hem leegruimen voor het naar bed gaan. En je moet blijven lachen.
Zo zou het kunnen gaan.
Het zomernummer van Opzij (dat ik onlangs van voor tot achter las) gaat voor een groot deel over vrouwen die het redden. Het is niet voor niets dat dit tijdschrift zich niet meer richt op feminisme (maatschappij verandering) maar op de individuele ontplooïng van de vrouw (emancipatie). Voor mannen is zo'n blad er niet.
Geniet van je dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten