Hij deed
het opeens niet meer. Zelfs de fietsenmaker was te ver door de harde
wind. Fiets in de trein dan maar.
De Smartphone
is ook een kantoor in je hand. Man belt wijzigingen op de agenda door. De
sprinter gromt en ruist door de harde wind. De man schreeuwt: “Het
is beter dat dit besproken wordt zonder Haar en Zij.”
Architect
De Klerk maakte kleine raampjes in de huizen zodat volkse vrouwen
niet naar bekenden op straat konden schreeuwen. Nu zijn het omhooggevallen mannen
in een coupé zonder ramen die geheel in zichzelf en eigenbelang
opgaan.
In de
tunnel onder het spoor hapt een vis naar adem.
Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier. Vandaag haalde ik het strand niet.
2 opmerkingen:
Vrijwel elke woensdagmiddag wandel ik met Elly en Michael in Amsterdam Noord. Beiden hebben hun hele leven lang meerdere beperkingen, zowel fysiek als mentaal. Michael rijdt met een wat ik een loopfiets noem. Een soort van rollator, maar dan met een zitvlak in het midden en wieltjes aan de voor- en achterzijde. De pret was snel voorbij want al na honderd meter wandelen brak een van de wieltjes aan de achterzijde af, het metaal werkte niet langer mee. Onherstelbare schade.
Wat een rottigheid. Je kent geen lasser met het hart op de goede plek?
Mijn fiets doet het weer. Alleen het lijf wilde gisteren niet, maar dat herstelt dit zelf al weer.
Een reactie posten