Eigenlijk
zocht ik naar iets anders, maar de fierce
anti-militarist Martin Broek die opdook
in een zoekresultaat trok mijn aandacht. Hij beek te staan in een
proefschrift met de lange en meertalige titel: Een
Schoon Geweten, oder Bahn Frei für Waffenschmieden: A Clear
Conscience, or Go-ahead for Weaponsmiths: Investigating compliance
with the EU Common Position on Arms Export through a comparison of
Dutch and German arms export policy-subsystems. Hieronder
het hele citaat (origineel in het Engels): In westerse democratieën wordt verondersteld dat de publieke opinie haar belangen kanaliseert via het politieke systeem om de regering te beïnvloeden. In Nederland wordt de belangrijkste publieke oppositie tegen wapenexport gevoerd door StopWapenHandelNu. De focus ligt op onderzoek en het informeren van het publiek. De organisatie wordt regelmatig aangehaald in zowel nationale als internationale media (stopwapenhandel, 2020). Een van de belangrijkste bijdragers is Martin Broek, een felle anti-militarist en pleitbezorger maximale transparantie over Nederlandse wapenexport in een openbare blog over meest recente ontwikkelingen (Broek, 2020). *** Nog een kilometer over de dijk voor de boeg. Het gaat niet hard tegen de wind in, maar wel vooruit. Toch besluit ik af te draaien en met een bocht terug naar huis. Het wordt zo een kleine 20 km minder. In het park terug kom ik een nog bekendere tegen die zoekt naar pallets om hutten te bouwen. *** Afgelopen maandag
kroop ik op de home trainer. Het is saai zo te trappen. Hoewel je kan
altijd een beeldbuis voor je snuit zetten. Als beelden koos ik een
concert van Chicago van kort na mijn achtste verjaardag uit juli 1970. Een kleine
tien jaar na dat concert kocht ik een LP van de band. |
|
Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier. Steeds vaker schrijf ik mijn tekst (gedeeltelijk) al voor die tocht en voeg er achteraf nog wat zinnen en/of gedachten aan toe.
3 opmerkingen:
Weet je zeker dat het om een hut te bouwen was? De pallets zijn zo langzamerhand goud waard (zoals alles eigenlijk op het ogenblik).
Chicago, altijd lekkere muziek. En ja, lijkt me lekker fietsen op hun ritmes. Ook al is binnen fietsen niet mijn ding. Binnen lopen ook niet trouwens.
Hoe beleef je dat om je naam terug te vinden in een proefschrift?
1) Ja dat weet ik zeker. De bekendere ken ik echt heel goed en het was in het kader van een activiteit om jongeren buiten te halen in deze eenzame tijden voor velen.
2) Binnen fietsen en buiten fietesen zijn heel verschillende dingen. Ik ben het lekker gaan vinden. Een uur lekker hard trappen. TV aan. Meestal pedalerende mannen of vrouwen, soms de Tweede Kamer of muziek.
3) Eigenlijk was het wel een leuke verrassing. Vooral omdat ik zelf vind dat ik veel te weinig kan doen. Of ik zo fel ben vraag ik me wel af, uitgesproken zeker. Maar geciteerd worden in de New York Times zoals op Eerste Kerstdag vond ik toch bijzonderder. Dat maakte me blij.
3) Dat wist ik niet. Dat is zeker een kroontje op het werk. Schitterend.
Een reactie posten