weg door de wereld

Tot ruim vijf geleden schreef ik vrijwel wekelijks een stukje over wat me bezig hield op het blog Zandkastelen. In 2016 was ik er op uit gekeken. Het kostte tijd en ik had geen zin meer te graven en een weerslag daarvan te schrijven. Toch heeft dat al fietsend zoeken en het verwerken in een tekst best een functie. Al een tijd geleden heb ik ervoor gekozen mijn beperkte energie gefocust in te zetten voor schrijfsels over wapenhandel en verder stootte ik zoveel mogelijk af. Het wilde, zeker de laatste tijd, niet echt lekker meer. De concentratie was onvoldoende en soms hield de pijn me van het werken af, terwijl ik er juist zin in had (dat maakt verdrietig). Inmiddels merk ik dat ik niet meer weet waar mijn plek is op deze aardkloot (daar hebben vast meer mensen last van - sommigen zonder het zelf te weten - maar ik wil dat niet.) Tijd om dat plekkie weer op te zoeken straks als ik toch een nieuwe route fiets. Ik zie wel wat het oplevert. Ach toch nog dat stukje over militaire zaken dat hier altijd staat. Gisteren had ik een tijd het debat rond het Regeerakkoord aanstaan. Partijen maakten zich terecht druk om bezuinigingen op jeugdzorg, verpleeghuizen, voorzieningen voor minder validen, de ontkoppeling van de AOW en iedereen er op achteruit. Honderden miljoenen rolden tijdens het debat over tafel. Niemand sprak over de structurele verhoging van het militaire budget met miljarden; ook de linkse partijen niet. Ben ik nu echt een ouderwetse antimilitarist geworden? *** Daar zit je dan op de fiets met de opdracht je een weg door de wereld te zoeken. In de verte zie ik zwaar materieel op de dijk. De bekende weg daar kan ik niet langs. Wind en regen deren me niet. Ik kan er wel tegen. Lach er maar om, dat voelt beter. Zo! Nee dat is te gemakkelijk, daarvoor gaat het te moeilijk. Maar misschien bij het maar door zwoegen ook steeds even aan die lach denken. Dat helpt vast een beetje. *** Geen idee of ik al eens eerder muziek van Claron McFadden en Aardvark heb geplaatst. Zou kunnen de sopraan van Amerikaanse origine leeft al een tijd in Nederland en je ziet haar regelmatig ergens opduiken. En bovenal ik hou van haar stem in vrijwel alles wat ze doet.

---

Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier. Steeds vaker schrijf ik mijn tekst (gedeeltelijk) al voor die tocht en voeg er achteraf nog wat zinnen en/of gedachten aan toe.