zaterdag 18 juni 2016

00336------20, Cadeuil – Secondigny, 18 juni 2016

Het is een dag van doorrammen en niet al te veel verkeerd rijden. Over de Charente bij Rochefort zie ik een constructie die verdacht veel lijkt op een transportbrug. Thuis blijkt dat te kloppen. Het is de laatste van Frankrijk (er waren er vijf) en alleen nog open voor fietsers en voetgangers. Als ik hem hoog over de autobrug passeer, ziet het er bij de brug niet erg levendig uit.


Ik zit al snel weer op mijn volgende kaart, dankzij overlap. Misschien ga ik Amiens toch nog halen, denk is steeds tegen beter weten in.

 
 
Die Franse landwegen zijn prima om te rijden. Leeuweriken in de lucht en gewas op het veld. Af en toe een stil dorpje.

00336------20

Als ik 's avond op een camping beland hoor ik in rap Frans een telefoonnummer op een antwoordapparaat dat ik kan bellen. Het eindigt met 'vingt' en ik bereid me voor op nog een paar keer bellen. Gelukkig niet nodig; de telefoon wordt toch aangepakt.


Er is niemand op de camping en er zal niemand komen voordat ik wegga.  
“De douches werken ook niet.”
Ze willen me niet. 
“Dan maar zonder douche,” zeg ik.
Laatste tegenwerping: “U kunt niet betalen.” 
Ik zeg dat ik wel een tientje in de brievenbus gooi. 
“Ik vertrouw U.” 
Nou ja dan moet je wel. Maar dat er 's nachts niemand van het beheer op een camping is, heeft ook wel wat typisch. Er lopen dronken mannen rond. Ik zou als campingbaas mijn verantwoordelijkheid nemen.


Onderweg nam ik een kaasburger. De maker verstond me niet toen ik om een cheese burger vroeg die op zijn kaart stond. “Oh un cheezebürghèr,” zei hij toen hij eindelijk doorhad wat die vreemdeling vroeg. Hij maakte hem volgens eigen idee. De kaas zat in blokjes door de salade en de broodjes waren zo taai als dropkabel, maar verder gewoon bruin van buiten en wit van binnen. Ach het ging er goed in.


Geen opmerkingen: