donderdag 9 juni 2016

Precair, Camden - Brighton, 9 juni 2016

Afstappen en naar boven lopen; wat ik niet wil. Maar het gaat fietsend niet sneller dan lopend. De kliffen zijn pittig. Fietsen is hier nog steeds wat excentriek. Dat wordt je regelmatig duidelijk gemaakt. Nu zijn er mensen die met 20km+ over de boulevard tussen de bankjes en mensen van allerlei leeftijden door slalommen. Dat moet blijkbaar kunnen, maar dat het tot wrevel leidt is ook zo vreemd niet. Hier en daar is de battle stevig. Ik schreef dit al voordat ik op mijn rug getroffen werd door een aardbei. De kustroute die ik genomen heb, is wel boven verwachting mooi.
 

Nee dit zou ik niet moeten doen, maar de camping op mijn kaart weet niemand te liggen. Nu sta ik op een veldje aan zee. Voor me is een man al uren aan het vliegeren. Zelfs nu de wind vrijwel verdwenen is, gaat hij door. Hij zou naar me zwaaien bij vertrek met zijn groene bus. Ik hielp hem een keer met zijn draden. Voor me komt van alles voorbij van freaks, tot gewone stelletjes, skaters, auto's, fietsers, oud, jong, snel en langzaam. Wat een plek.
 


Naast me staat een tentje van een vrouw van middelbare leeftijd. Het was daarom dat ik besloot hier wel te kunnen staan. Als zij het kan, moet ik het zeker kunnen. Aan de andere kant staat een caravan met twee hazewindhonden. Ieder heeft een hok. Daarnaast nog een hele trits caravans. Busjes, tuindersgerei, gereedschap, vermoedelijk allemaal dakpanlozen die op dit grasveld een moeizaam leven uitzicht geven. Later pas drong tot me door dat die vrouw haar geld verdient in dat tentje. Maar toen stond ik er al, schreef dit stukje en las The Guardian. Ik hoor hier niet. O ja en dat is niet omdat ik me er te goed voor voel.

Citaat van de dag:

Fools in love they think they're heroes / Cause they get to feel more pain / I say fools in love are zeros.


JoeJackson, 1979. Het schoot me bij die passerende auto in 't hoofd.

Geen opmerkingen: