Circuit, La Flèche – Le Mans (trein Parijs, Amiens, Lille), 20 juni 2016

Daarnet reed ik over het circuit van Le Mans (van de 24-uur) met mijn fiets. Daarvoor fietste ik alweer verkeerd, na 5 ½ km had ik het door. Dat wordt dan 11 km met de terugtocht erbij. Het wordt de trein via Parijs. Alles gaat in dit grote land via Parijs. 
 

Behalve dat centralisme is wel meer alom aanwezig. Men maakt er geen geheim van het katholieke karakter van het land. Je struikelt over de INRI's die hangen te

bloeden aan het kruis of een groen weggetrokken Maria die devoot staat te doen. Je vraagt je dan steeds weer af waarom ze in zo'n land een probleem maken van een religieuze uitdossing met een hoofddoek. Niet dat ik ervoor ben, maar die Jezussen zijn ook niet echt subtiel, daar steken die doekjes nog bescheiden bij af qua goede smaak. Maria, Jezus en hoofdoek ze hebben ook allemaal wel wat moois.

Gisteren stapte ik af bij een andere Franse wereld. Doodmoe was ik en om een uur of acht wist ik nog niet waar ik zou slapen (net genoeg/te weinig water en eten bij me). In La Flèche zocht ik ernaar. De Tabac was open en daar tegenover Bar Le Campeur, een van de weinige eettentjes die ik zag. Het was er aangenaam.

Langzaam probeer ik afscheid te nemen van mijn avontuur. Straks met de fiets door de

Metro van Montparnasse naar Gare du Nord. Ik heb ¾ uur. En dan kom je in Parijs met die verzekering dat de fiets mee mag en dan zegt de mevrouw “Ik ben van de Parijse Metro,” en dat ze niks te maken heeft met wat ik hoorde. Mijn fiets is te groot. “Eruit! Vijfhonderd meter verderop is de RER daar mag je mee mee.” Die vind ik niet. Voor het station vraag ik een oude vrouw naar de richting die ik uit moet naar Gare du Nord. Hier rechtdoor, de Seine over en dan naar het noorden. Ik trap en trap door een regenachtig Parijs en zie geen Seine. Ga ik wel goed? Ik vraag en hetzelfde verhaal. Dan zie ik de Seine. Links of rechts? Ik ga links langs het Louvre en naar het Noorden. Ik vraag het weer. “Zo door gaan en iets meer naar het Oosten.” Dan zie ik een bordje. Mijn aansluiting mis ik op een haar. Een nieuwe reservering kost me € 3,90. Ach 't zou wat.

In Amiens neem ik de trein naar Lille, waar ik geweldig wordt geholpen door een jonge man. Dan heb ik het treinen maar gehad en fiets ik morgen naar Vlissingen om daar de trein naar huis te nemen. In Lille zit de camping vol, Euro2016.