Ze zijn op
de loop. Weg van de dagelijkse sleur van kinderen eten geven,
verhaaltje voorlezen en op tijd in bed krijgen. Weg van de vaders die
nog even de kinderen wakker maken voor een wissewasje. Daarna duurt het dan nog eindeloos voor ze weer slapen. De volgende morgen kunnen ze hun bed
niet uit. Er moet dan gehaast worden met aankleden, ontbijt,
veters strikken (neem dan ook klittenband; slecht voor de motoriek),
lunch en tussendoortje in de schooltas. O ja en ook die pagina voor
die juffrouw die na drie jaar trouwe dienst zwanger is en de school
verlaat moet nog in die tas. Zij wel. Ze heeft een goeie aan de haak
geslagen. Hij heeft alles. Behalve tijd. Maar die heeft zij straks wel.
Ze zag blijkbaar te veel afgetobde moeders hun grut naar school brengen, voordat ze naar hun eigen baan gingen. Ach die vaders
doen het ook wel, alleen niet als het niet gaat, dan moet … Ach ze
zijn hier om ervan weg te lopen. De storm in. Donder en bliksem. Wie
zij dat ook al weer? O ja Kapitein Haddock. Had die niet ook
krachtiger termen? Iets met granaten. En o ja Domme Gans. De storm
in. We zien wel waar het schip strand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten