Er is niets. Zo lijkt het. Beter: er is bijna niets. De Waddenzee is bijna vlak. De damp neemt scheiding tussen water en lucht aan de kim weg. Het water zingt een lied als ze op het basalt golft. Af en toe wordt de stilte doorbroken door de drukte van een scholekster of het geschriek van een stern die overvliegt. Er zijn zelfs maar weinigen van de vele vakantiegangers op het eiland die genieten van dit overdonderende weinig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten