dinsdag 5 juli 2016

Jeruzalemvaarders in het natte Noorden.

Je vraagt je af hoe zo'n beeldje voor zo'n kerk terecht komt. Kruisvaarders ze hebben een slechte naam. Hier gaat het om een algemenere groep: Chistenen die het 'heilige land' bezoeken. Een soort Hadj voor Christenen. Die bezoeken vinden nog steeds plaats. Er zijn er die alle bewoners van Palestina en Israel zien. Er zijn er met oogkleppen. Die Palestijnen, misschien niet minderwaardig noemen, maar die er uiteindelijk een mening op na houden die daar wel op neerkomt.

Het beeldje is er gekomen naar een schilderij van Jan van Scorel "Portretten van de Haarlemse Jeruzalembroederschap" (ca. 1527), die op 1 augustus 1495 in Schoorl geboren werd. Hij staat elders in het dorp zelf op een sokkel.

De periode 1400-1550 — de Bourgondische tijd — mag men de eeuw van de Jeruzalemvaarders noemen. Een eeuw die een bestendig en georganiseerd religieus toerisme naar Jeruzalem en de Sinaïberg heeft gekend. En die onze dietse literatuur heeft verrijkt met een eerste reisboek over Jeruzalem en het Nabije Oosten, t.w. het Voyage van de Gentenaar Mher Joos van Ghistele (1485). In dezelfde jaren ontstond de ingekorte dietse vertaling van het Itinerarium van de Brugse ridder en Jeruzalemvaarder Anselm Adornes (1470). Dit alleen voor Vlaanderen. Doch ook Brabant had zijn Jan van Berchem (1494) en Henegouwen zijn George Languerrand (1485), die allebei belangrijke beschrijvingen van hun reis hebben nagelaten.
Bron: Bierkorf, Westvlaams archief voor Geschiedenis, Oudheidkunde en Folkore, 1963.
Foto van bronzen beeldje door Ellen de Groot (2007) voor Nederlands Hervormde Kerk van Schoorl.

Geen opmerkingen: