Zo'n laatste dag vakantie met zijn allen. Je wilt hem goed besteden, maar het vertrek zit al in het hoofd. De energie is ook op. Ik vrees de afstand van de volgende dag en daarmee de boot niet te halen.Onlangs had ik het met een vriendin over de toegenomen mobiliteitsconsumptie: campers, elektrische fietsen e.d. Over die witte wagens waren we het snel eens, maar “waarom zou consumptie fout zijn,” vroeg zij op een manier die niet tot antwoorden node, maar duidelijk
maakte dat niet alles verkeerd is.
Het bleef hangen en mijn hoofd raakte vol vragen. Wat zit er eigenlijk in zo'n fietsaccu (nikkel, lithium, het zeldzame cadmium etc. In het boek dat ik nu lees (China's Future) staat op basis van US National Intelligence Committee, Global trends 2030 report: “New technologies appear that will boost productivity and mitigate resource depletion.”)? Is het goed dat steeds meer fietsers, steeds verder kunnen komen? Steeds harder gaan en daarvoor minder inspanning leveren? Wat mij betreft vallen veel antwoorden negatief uit.Is dat dan een negatieve visie? Lijkt mij niet. Genot zit niet in steeds meer consumptie, maar in voldoende kunnen hebben en de kunst verstaan er tijd voor te maken. En je bovendien te realiseren dat je geniet. De cultuur van het steeds meer, sloopt meer dan je lief is. Overmorgen zal blijken dat ik het zelfs met Herman van Rompuy (gedeeltelijk) eens ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten