Het was de week van de peilingen die het mis hadden. Als de peilingen nu hadden gezegd dat Trump zou winnen, zou dan Clinton gewonnen hebben, omdat Trump stemmers dan thuis waren gebleven onder het motto het komt goed, en de Clinton stemmers juist niet?
Een ander mechanisme bij beeldvorming is de reclame. Die speelt ook in op onderzoek. Toch blijft het vreemd hoe je reclames kan zien, maar missen waar ze over gaan. Alleen ergernissen, beelden, of de muziek blijven hangen. Humor als oplossing is vaak alleen de eerste keren nog leuk.
Bij de reclame van Nationale Nederlanden “Er is maar één Nederlander zoals jij,” viel me een locatie op; één van de mooiste plekjes dat ik ken. Een blik tussen de sparren door, langs een omlaag lopend fietspad met beneden een haakse bocht, ergens bij Bergen aan Zee. Die reclame sprak me daardoor persoonlijk aan.
Onlangs kwam ik er met zeikende regen langs, maakte er een foto voor dit blog. Hoewel ik opveerde toen de plek op TV voorbijkwam kon ik me toch niet herinneren voor welk bedrijf de reclame was. Zonder die informatie viel dit blog een beetje in het water, omdat ik niet kon laten zien waar ik het over had. Gisteren zag ik de reclame weer, lette goed op en onthield de naam. Zelfs ik ben nu gegrepen.
later schreef ik op FB dit er over:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten