Het
ijs ligt er nog, maar je kan er niet meer op. De leeuweriken komen
weer snel om hoog in de lucht te zingen.
De
wegen zijn smal. Als je met je groep snel wilt en je moet je
aanpassen aan tragere fietsers dan ga je zelf ook trager en kan je niet meer
wat je wilde.
Dat
alles naast elkaar kan bestaan is dan ook een liberale leugen. Maar de zon
schijnt fijn, de wind is luw en het is lekker warm. Zo!
Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten