woensdag 18 juli 2018

Calamiteiten

Net begonnen aan een boek van een Rus. Hij lacht in zijn eerste hoofdstuk al in zijn vuistje, omdat van het arrogante einde van de geschiedenis weinig terecht kwam. Niet alleen de VS ook Europa heeft de plank flink misgeslagen. De Europese burgers zien dat een deel zich flink verrijkt en verliezen hun geloof in de zogenaamde Europese normen en waarden. Voor een schrijver di e zich zegt bij de feiten te willen houden een nogal ruime en nauwelijks onderbouwde waarneming. Hij vergeet bovendien in de eigen keuken te kijken. Hoewel moslims en orthodoxe christenen hebben het geloof om de moraliteit te corrigeren als die losslaat, weet hij.
Weer vraag ik me af waarom we in dit land geen landelijke politieke partij hebben die sociaal-economisch links en cultureel progressief is om dit soort verkneukelaars de les te leren en het voor iedereen beter te maken. Gelukkig kan ik de golven weer in. Ook na het eerste zwin zijn die krachteloos en beuken niet op de kust, maar strijken er langs. Als ik thuis kom lees ik dat ik een anarchist ben. Maar dat is nu ook weer niet de bedoeling.

Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier.

Geen opmerkingen: