mijnenveld

De eerste zandkastelen op het strand: twee kleintjes. Het lijkt wel zomer, maar de zuidwester en het zeewater zijn nog koud. Als ik het strand verlaat spoelen de golven ze al weer weg. Voor ik vertrek lees ik een artikel over de politierel in de Amsterdamse Raad. Het maakt me nieuwsgierig en ik kijk naar 'het debat'. Veel gedachten speelden door mijn hoofd. De woorden die ik er daarna over schreef heb ik weg gegooid. Als je door een mijnenveld wilt lopen kan je dat beter niet in een snelle tekst doen, maar je woorden wegen in een gedegen stuk om sommige te ruimen en andere mijnen te omzeilen. Dat kost me te veel tijd en ik weet niet wat de baten ervan zullen zijn. Er zijn mensen die menen dat voetbal een metafoor voor het leven is. Wat mij betreft is het fietsen. Net als in het echte leven moet je soms remmen en dan is het zaak weer zo snel mogelijk verder te gaan. En zo zijn er wel meer vergelijkingen. Met dit weer is dat geen straf. De afgelopen weken zette ik een gedichtje tussen de foto's. Dat doe ik nu weer. Er zitten er nog steeds een in mijn computer. Het wordt put.

klik voor grotere versie

Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier.