dinsdag 27 augustus 2019

In de buurt en in Portugal

Foto gemaakt: 27 augustus 2012. 

Foto gemaakt: 27 augustus 2012. 

Foto gemaakt: 27 augustus 2014.

Foto gemaakt: 27 augustus 2014. 

Foto gemaakt: 27 augustus 2014.




 Foto gemaakt: 27 augustus 2023
 
Wapato is een van de Indiaanse namen voor Breed pijlkruid. De knollen van de plant vormen al eeuwen een belangrijke aanvullende voedselbron voor de inheemse bevolking van Noord-Amerika. De 'Indianen' kozen zelfs de plek waar zij hun kampen in de herfst opsloegen zo uit, dat deze dichtbij rijke groeiplekken van Breed pijlkruid lagen. De archeoloog Terrence Spurgeon heeft er eind jaren negentig in het Katzie district in British Columbia uitgebreid onderzoek aan gedaan (Spurgeon 1996). Lastig bij dergelijk archeo-botanisch onderzoek is dat er van planten bijzonder weinig resten overblijven.

De oogst (van oktober tot november) vond plaats vanuit kano’s, waarbij de hele plant uit de modder werd getrokken, of met een speciale oogststok werd losgemaakt. Ook werden de knollen met de tenen door de vrouwen uit de modder losgewoeld, waarop ze kwamen bovendrijven. De knollen van Breed pijlkruid werden in de as of in een vuur geroosterd. Ze konden na deze behandeling ook maandenlang bewaard blijven en als wintervoorraad van koolhydraten fungeren. Daarbij vormden ze een welkome en belangrijke aanvulling op de rest van het dieet, dat voor een groot deel uit zalm bestond.

In de baai van San Francisco worden nog elk jaar veel wortelknollen van Breed pijlkruid geoogst, die door de Chinese gemeenschap in deze stad worden genuttigd. In China zelf wordt naast Pijlkruid ook veel Sagittaria cuneata gegeten.
 
Tekst (uit langer artikel gehaald, licht aangepst en dit fragement iets ingekort en aangepast) Henk Jansen: Breed pijlkruid (Sagittaria latifolia Willd.) wijst de goede kant op, Twirre natuur in Fryslân Jaargang 26, 2016, nr. 1). Zie voor inheems pijlkruid hier.

Geen opmerkingen: