Lekker onderweg. In de Arkemheimsepolder hoor ik de grutto's (verjaagd van wat al jaren hun favoriete stek is midden in de plas langs het randmeer door vissers in waadpakken ) en maak ik een foto van brandganzen.
Als ik voor die laatsten op mijn knieën ga, voel ik het al. Teveel van het kniegewricht gevraagd. Twee nachten en een dag Milaan – San Remo kijken zijn onvoldoende om weer fit te zijn. De trein terug.
Maar het voorjaar is wel goed nu ik de nationale vogel weer hoorde roepen.
En zo hield ik metzelf voor de gek en nam mezelf te grazen. Dacht het verstandig te doen. Twee keer een halve rit. Maar een tiende was al teveel geweest. Drie maanden later zit ik thuis, zit ik thuis, zit ik thuis. En waarschijnlijk nog maanden.
En zo hield ik metzelf voor de gek en nam mezelf te grazen. Dacht het verstandig te doen. Twee keer een halve rit. Maar een tiende was al teveel geweest. Drie maanden later zit ik thuis, zit ik thuis, zit ik thuis. En waarschijnlijk nog maanden.
2 opmerkingen:
Toch staan ze er mooi op, de brandganzen. Ik neem aan dat zij het zijn die op de bovenste foto staan.
Ja ben ook tevreden over die foto. Nu de gebakken peren nog opeten.
Een reactie posten