Vakantie (2)

Van Port le Grand naar Port le Petit

Beekjuffer Sommekanaal

Terras Port le Petit

Gisteren tijdens het snelle overstappen brak de drinktuit van een bidon en buiten in Amiens voelde het als in een oven. Op het gevoel reed ik de stad uit en gedeeltelijk over een karrespoor langs het Sommekanaal uit de 18e en 19e eeuw naar het Westen.

Port le Grand was het doel, maar Port le Petit beviel me evengoed. De rest van de familie was nog niet gearriveerd. Ze zouden pas drie uur later aankomen; files bij Antwerpen en een op hol geslagen TomTom bij Gent, vandaar.

Tijdens het wachten las ik van Venetië naar het 16e eeuwse Istanbul in Altai van het Italiaanse schrijverscollectief Wu Ming. Het boek gaat over een vluchtende en gevangengenomen spion.

Weer las ik niet rustig, zouden ze het halen vroeg ik me af. De wolken werden donkerder en donkerder. In de eeuw van de mobiele communicatie blijft het angstig stil aan de andere kant ondanks mijn SMS'jes en ingesproken berichten. Ze komen, maar nog voor de tent staat brak het los.

De dag vandaag begint traag. Te weinig energiek, vind ik. Stilzitten is slecht voor het gemoed, behalve als je er aan went, dat wordt dan maar het doel van de dag. Op wandeltempo fiets ik mee naar een crepe en espresso bij Port le Petit.