zaterdag 8 april 2017

Ballonnen



's Morgens ben ik per fiets vertrokken: van Amsterdam naar Soestdijk en Ede. Een goed bestede dag zonder digi-informatie. Mijn moeder vertelde me bij vertrek naar de trein terug over de bombardementen op Syriƫ.

In die trein las ik langzaam op het scherm van mijn mobiel verschijnende teksten uit The Nation, Jacobin, en Foreign Policy over de aanval. Een klap die een nieuwe fase inluidt in de nu een kwart eeuw durende oorlog in het stroomgebied van Eufraat en Tigris.

In de trein een aantal mensen ieder met een tros ballonnen op weg naar een feestje. Het dansen op de rand van de vulkaan moet doorgaan. Als er ook maar een knal is die wakker schudt en laat zien dat het om meer gaat dan fijne feesten en het zwartwit aan de oppervlakte van internationale verwikkelingen.

Als ik dit schrijf en de url's er weer bijzoek, kom ik de verklaring van Jeremy Corbyn tegen. Zo kan het ook. En daarna lees ik dan weer de oorlogstaal van een Nederlandse vredesactivist – die ik maar onbenoemd zal laten – en denk: dan liever het feest in.

Geen opmerkingen: