De wind waait door de bomen en in mijn schoen een in zilverpapier
verpakte Sinterklaas vanmorgen. Dank u Sinterklaasje! Hoe mensen toch
kunnen denken dat het om een kinderfeest gaat. Ja ook, maar die
chocolade? Lekker. Bovendien het is een feest vol creativiteit
en aandacht die er anders wel eens bij inschiet. Het is vreemd dat je
met goed fatsoen niet over dit feest kan schrijven, zonder ... Ja
haal die smink met nare bittere smaak maar snel weg. Het moet voor
iedereen leuk blijven. Genoeg zo.De wind waait ook over Noord-Holland. Hij staat in de zij,
daar waar ook de zonneschijn vandaan komt. De fiets? Er moet een nieuwe band om. Het geeft niet. Ik heb ruim de tijd genomen. Waar een paar weken geleden veel ooievaars zaten, loopt er nu één; zowel op de heen als terugweg. Bloemen zijn er bijna niet, maar van de paddenstoelen barst het. Net als van 'wilde' paarden en koeien.
De wind waait ook over zee. Er zijn schuimkoppen, maar hoog kunnen de
golven niet
echt worden op hun tocht door het kanaal naar het
noordoosten. Onderwater voel ik de trek van de stuwende zee. Op het
strand wordt gezwaaid. Ik zwaai zwemmend terug en ga langzaam tegen
de stroom in weer naar mijn fietstas. Het was genoeg zo.
Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén daarvan plaats ik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten