woensdag 11 maart 2020

Adjudant in buitengewone dienst

Het leven krijgt toch vooral kleur door de mensen die je tegen het lijf loopt. Contacten zorgen ervoor dat je moet blijven denken hoe je praat en handelt. Ook in een vermoeiend leven moet er ruimte voor zijn. Het zijn twee zinnen waarachter zich heel veel beelden verschuilen.

***

De belastingdienst stuurt me een rekening. Het gaat over een bedrag dat ik nog moet betalen over 2018. Dat betekent een aanslag in 2019, nog geen jaar geleden. Toch moet ik € 4 rente betalen. Het is niet een bedrag om van om te vallen, maar onlangs kreeg ik te horen dat mijn spaarrekening nog maar 0,1% rente doet. Gelukkig hoef ik echter maar een fractie van de € 4000 te betalen die correspondeert met deze rente. Het duurt even voordat ik als ouderwets mens begrijp dat het hier gaat om rente op kapitaal en niet om rente over spaargeld. Ik had de € 140 ook kunnen beleggen en dan was € 4 inderdaad een niet overdreven grote  opbrengst geweest. Tja sparen wie doet het nog in tijden van bezit en neoliberalisme.

***

Weer is het fantastisch weer op woensdag. Het haalt me uit de blues van ... Op naar een duik in de al warmer wordende voorjaarszee. Hij heeft dit jaar de 6°C niet eens gehaald. De warmste sinds ik begon met winterzeezwemmen. Vorig jaar ging het nog de 4°C in. Met zonnetje erbij voelt het sowieso warmer. Onderweg denk ik aan mijn zus. De zee spoelt van me af dat de
Adjudant in buitengewone dienst van de Koning een voorwoord mag schrijven in het boek van een zelfbenoemde rebellenclub. De blauwe lucht nodigt uit langer in het sop te blijven, maar dat zou onverstandig zijn.

***

Een deel van het pad is afgesloten voor het goede doel, wel langdurig, en het was de mooiste route de buurt uit. Elders staat een bordje dat een weg verdwijnt. Of het permanent is of tijdelijk staat er niet bij. Die weg ligt onder de aanvliegroute van Schiphol en de meeste aanpalende boerderijen zijn al verdwenen. De weg ligt niet op mijn route, maar nu het nog kan neem ik hem. Ook ga ik zonder mankeren door de ford in de duinen.

***

Het album kom ik af-en-toe tegen en steeds valt het op. Ook dit nummer blijft boeien door de het mixen van klanken uit verschillende werelden in een stuk. Nu een plak op dit blog om het nog eens tegen te komen als ik over een paar jaar terugdwaal langs wat ik eerder schreef.


Ik had ze eerder







Groeneweg


















Iedere woensdagmiddag fiets ik naar het strand, neem een duik en fiets weer terug. Op Facebook plaats ik later vrijwel altijd een aantal foto's. Eén of meer daarvan plaats ik hier. Steeds vaker schrijf ik mijn tekst (gedeeltelijk) al voor die tocht en voeg er achteraf nog wat zinnen en/of gedachten aan toe.

2 opmerkingen:

Ron Roelandt zei

Het lijkt wel voorjaar!

Cijfers, ook al zijn ze nog zo klein en duidelijk, ze doen mijn hoofd tollen. Ik denk te ver, denk ik. En dan denk ik, 4 gulden, laat maar zitten. En dat terwijl het over 4 euro gaat. Zie je? Gelijk van slag.

Lekkere muziek.

martin zei

Ja en ik hou van cijfers. Maar vond het hier wel bijzonder te merken dat ik nog denk als in de twintigste eeuw. Mijn vriendin deed ooit een campagne voor meer belasting op kapitaal (het werk werd betaald door rijken), nadat die 4% regel was ingevoerd. Ik had het dus gewoon kunnen weten.