We zouden met zijn vieren. Het werden er drie; de eerste twee van de drie dagen. De laatste werd getest en wachtte langer dan verwacht, zo'n 60 uur. En belde zonder resultaat. Kwijt, mislukt, geen idee. De uitslag was uiteindelijk negeatief en hij kwam gesjeesd, 40 km op de fiets van zijn in 2002 overleden grootmoeder.
De zon en zee trok een wijde range van Nederlanders. Van motorduivels tot oudjes met scootmobiel. De boulevard van Noordwijk was zo druk als de Kalverstraat op een doordeweekse dag. Op het strand liep een tekkelclub. In het bos lag een krokodil.
Achter de bewoonde wereld, met kikkers, libellen, hagedissen, en sluipwespen, schoten fietsers ons voorbij en wij weer andere fietsers. Als dat je teveel was, huurde je een bredebandenelektrofiets – niks voor ons – en ging in groep achter elkaar, langs de damherten die de randen van de toeristenwereld – ondanks afschot, 2.500 in het laatste jaar – bevolken en alles gewoon vonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten