Parnassia en blauwe zeedistel

Nog niet eerder zag ik zo vroeg al parnassia bloeien. De beschermde blauwe zeedistel is niet te missen. Langs de boulevard van Zandvoort staat hij bijna alsof het onkruid is. Deze stond tussen Bloemendaal aan Zee en IJmuiden.

Foto's: 29 juni.

Blauwborst in de Brettenzone

"Blijf je wel letten op de dieren voor je wiel," was de vakantiewens van een van mijn collega's bij de Staatskrant. Deze had ik nog niet eerder gezien.

het is bijna zover

hyacintenhollers

Bollenpellers dat ken ik, maar dit, nog nooit van gehoord. Op het internet vind ik niet veel, maar wel een stuk van een enthousiaste hyacintenholler: "Mijn opdracht was om elke dag meer dan vijfentwintig honderd bollen te hollen. Het lukte mij steeds vaker om met het speciaal gekromd holmesje in een dag vierduizend bollen uit te hollen, niet te diep, niet te wijd en keurig in gaasbakken op rekjes verzameld," schrijft deze in een vakantieverhaal.

Rups van de week

Ze kropen in grote getale over het fietspad bij de Groote Braak in Halfweg, deze brandnetels verorberende, vervaarlijk bestekelde rupsen van de dagpauwoog.

psychedelische boktor

Keep out!

Hij roept: Stop! Pet op, telefoon vast en hesje aan. En niemand doet hem wat.

Laat de bal het werk doen

Rode loper festival

Vier optredens op vier locaties van de sterke verhalen route op de Rode Loper in Amsterdam-Oost. Op één daarvan speelde mijn zoon.  

"Je zal wel een trotse vader zijn," zei een collega toeschouwer. En dat was ik.

De foto´s zijn van een Blik Bijzonder voorstelling over opmerkingen van moeders. Als er een boven kwam dan mocht je die op een strook stempelen. Die strook kon je dan onder moeders rok ophangen met de bekende veiligheidsspeld.

Teringherrie

Als het aan de KNMV ligt dan krijgt de motorrijder een ander imago, dat van Brave Hendrik met de Helm. "Nog altijd hebben te veel mensen een negatief beeld." Ze denken "vooral aan hinder, overlast, herrie, verspilling en agressie. (...) Aan ons als motorsporters en motorsportfans de taak om te bewijzen dat het ook anders kan."

't Zou aardig zijn als ook de veel grotere belangenvereniging, ANWB, op het bord zou staan. Een sportbond heeft niet zo gek veel te maken met toerende mannen (en wat vrouwen, vooral achterop) die de dijken waarderen, juist vanwege de bochten die om de wielen zijn gelegd. Maar de ANWB wijdt er geen woorden aan. Die is er voor alle gemotoriseerde wielrijders. Ook voor hen die met met veel teringherrie in groepen rondtoeren.

Aangeharkte natuur

Er zijn mensen die over de Brettenzone spreken als over een natuurgebied. Het is een groenstrook tussen de spoorlijn, weg en trekvaart naar Haarlem aan de ene kant en het Westelijk havengebied aan de andere kant. Het is nog geen kilometer breed. Een buitenlander - uit een wat groter land - zal er geen natuur in zien.

Gelukkig doen de dieren dat wel. Er zitten uilen, vossen, ijsvogels, legio konijnen, toren- en slechtvalken. Nederland is te klein en te druk bevolkt om schuw te zijn.

Die natuur wordt wel aangeharkt. De overhangende bladeren van het groot hoefblad en de rietorchis worden weggemaaid door de gemeentelijke plantsoenen dienst. Zo kunnen fietsforensen via de Brettenzone van Haarlem naar Amsterdam en visa versa. Als ze de duindoorns maar laten staan.

Rups van de St. Jacobsvlinder

Als ik naar het strand loop, zie ik rupsen over de zandkorrels van de strandopgang struikelen.
Op de terugweg passeer ik een stel met een hele verse baby. Ik zeg wat vriendelijks en van het een komt het ander. Zo vertel ik ze over de rupsen van de St. Jansvlinder.
Gerdien, zo heet de vrouw, zegt dat ze wel rupsen van de St. Jacobsvlinder heeft gezien, tenminste “ze zitten op het St. Jabobskruid, als waardplant,” merkt ze met bescheiden gezag op.
“De St. Jansvlinders hebben stippen, de St. Jacobsvlinders een rode streep en twee stippen per vleugel,” zegt ze met gevoel voor detail.
Thuis zoek ik beiden even op, vlinders en rupsen (die echt niet op elkaar lijken) en het St. Janskruid dat net als St.Jacobskruid geel is, maar toch weer heel anders.

De winnaars zijn ...

... de Zuid-Koreanen. Zij handelen in voetbalbuizen.

strand

Luizenleventje? Gelukkig niet!

Voor de mensen die, gedreven door Calvinisme of jaloezie 😎, echt denken dat ik altijd op pad ben, dit beeld van mijn eigen kleine balkonnetje. Een paprikablad uit zaadjes van een pakrika die ik kocht bij de supermarkt, met ontpoppend lieveheersbeestje. Larve en kever zijn veelvraten als het gaat om bladluis, ze mogen dus blijven.

Hydra

Niet alleen veelkoppig monster, maar ook een duikvaartuig van de Koninklijke Marine uitgerust met lamp en vouwfiets.

3x urk

Urk is nog steeds een eiland. Het ligt ingebouwd in de Noordoostpolder, maar aangezien het ligt op een keileemopduiking, steekt het daar bovenuit.

zwevend Friesland

Aftandse windmolens draaien op een rij. Er komen nu nieuwe joekels naast te staan. In de verte ligt Friesland boven 't water van het IJsselmeer.

Bilzenkruid op weg naar het strand

kiekeboe

Je zou op de foto kunnen klikken.

schrootboot

IJpret; vaders, moeders, oma's en kinderen

pleinpret

Pinksterlanddagen

Het is al weer jaren geleden dat ik met Pinksteren naar de Camping Tot Vrijheidsbezinning liftte, waar een groot deel van anarchistisch Nederland zich tijdens de zognaamde Pinksterlanddagen verzamelde om te discussiëeren over economie, opvoeding, vrije seks, misstanden her-en-der, ideologie en te kijken naar een voorstelling van Vuile Mong en de Vieze Gasten.

De eerste keren kwam ik nog als overtuigd anarchist. Later vooral omdat ik veel van de ideeën deelde, iets te vertellen had, bekenden wilde zien en zelf ook uitging van pak-het-onrecht-aan. Maar als ik zo'n sticker zie hangen dan merk ik dat het me toch wel goed doet. Dat is niet verrassend.

Dit jaar staat bijvoorbeeld het verweer van soldaten en anarchisten tijdens de eerste wereldoorlog op het programma. De spreker, Ron Blom, promoveerde op dat onderwerp.

Daarnaast is mijn hart nog steeds verknocht aan actie met zoveel mogelijk mensen en met zo min mogelijk rangen en standen in de organisatie. Maar dat betekent niet dat ik politici coût que coûte afkeur zoals op deze sticker.

Wel onderschrijf ik dat veel meer dan nu het geval is inspraak, betrokkenheid en invloed mogelijk moet zijn en de politiek niet boven maar tussen de mensen moet staan. Dat lijkt me een zeer actueel onderwerp in een tijd waarin participatie een toverwoord is, maar staat voor meehuilen met de wolven in het bos en het opvangen van de ballen die de politiek bewust laat vallen.

aardappels aanstippen

“Aardappels aanstippen noemen wij dit,” zegt de oudste van de drie. Het zijn bieten die op het land staan, zie ik als Dinteloorder op de leeftijd van 10 tot 22 jaar en met vir jaar landbouwschool onmiddelijk. “De plant gaat dood, de biet blijft leven,” zegt de man. Ik veronderstel dat het is om de voeding niet langer naar de plant te laten gaan. Maar waarom al zo vroeg? De bietencampagne begint pas in de herfst. Het blijkt om een arbeidsintensieve manier te gaan om het aanstippen met Roundup (of een ander middel met de werkzame stof glyfosaat) om besmetting met het aardappelcysteaaltje tegen te gaan. 'Vooral na zachte winters, waarin er weinig aardappelknollen kapotvriezen, vergt dit echter heel veel tijd,' lees ik.

spinselmot

De mot en zijn rupsen kunnen geen kwaad, maar het ziet er wel heel vreemd uit de struiken en kleine boompjes in een witte waas en kaalgevreten.

Ooievaar

Een boer met trekker en maaibalk kortwiekte de berm. Deze ooievaar keek wat er voor hem werd blootgelegd.

Volgens Jacqueline

Er zijn vandaag opnamen gemaakt op het pleintje Zonder Naam voor TV-serie Volgens Jacqueline, het vervolg van Volgens Robert.
De series zijn geschreven door Maria Goos voor de VARA. Jacqueline (gespeeld door Jacqueline Blom) heeft de losgeslagen Robert in de eerste serie op straat gezet. Nu neemt zij zelf in acht afleveringen afscheid van haar huwelijk en haar leven zoals het is.

Plek voor iedereen in de Houthavens

mooi en toch kapot

Mijn band begeeft het. Als ik hem aan het vervangen ben staat op mijn werkplaats dit bosviooltje. Als ik vertrek staat het er nog steeds. Ik ben voorzichtig geweest.