Van Val sur Mer naar
Pernes-lès-Boulogne
Herdenkingsmonument in Rue. |
Commonwealth begraafplaats bij Etaples. |
Een beeldschone engel pakt de hand van een soldaat om hem mee te nemen. “Naar de 72 maagden,” denk ik er als vanzelf bij. Tegelijkertijd is het misschien wel waar dat de dood als een zegen kwam op de Europese Killing Fields van nog maar een eeuw geleden.
Even
later fiets ik langs de Commonwealth begraafplaats bij Etaples. Het is
een enorm kerkhof met 11.000 witte kruisen, waar evenzoveel lijken
zijn begraven. Ook hier weer een tekst om het leed te verzachten: 'Their names liveth for ever more.'
Beroerd voel ik me als ik weer naar mijn fiets loop. Mooie woorden voor de slachtoffers van een schandalig falen van de Europese elite die zoveel mensen de dood instuurde.
De Int. NYT had een artikel waarin werd beweerd dat de militaire leiding van destijds uitsluitend koloniale ervaring had en haar kracht vanwege cavalerie en machinegeweer zwaar overschatte, omdat deze strijdmiddelen in de koloniale oorlogen voor zoveel overwicht zorgden.
4 opmerkingen:
Ik merk dat ik er boos van wordt. Die enorme zinloze slachting...
Krankzinnigen die miljoenen de dood in gedreven hebben...
Zinloos was het inderdaad. Misrekeningen all over. Niet alleen die ik hier meld, maar ook over lacunes in de machtsbalans die er niet bleken te zijn.
Een reactie posten