De Vegetariër zit al weer in de koffer. Een boek over normen en waarden, zelfreflectie en de ruimhartige kijk op normaal en abnormaal, rede en onredelijkheid, weet ik nu. Ik ga weer verder met De zwarte met het witte hart. Daarin tot nu toe twee belangrijke vriendschappen tussen de hoofdpersoon en zijn neef en de kroonprinses (Sophia. Dochter van Willen II en Anna Pawlona).“Iedere vriendschap is een onopvallend drama, een reeks subtiele verwondingen,” leert de kalender op 18 juli. Het is Emile Cioran dit beweerde. De ontwikkelingen in het boek van Arthur Japin onderschrijven het. Het gebeurd daar met en zonder opzet.
Wij varen met de pont over de Rio Bidasoa naar Hendaye over de grens en zien dat het Franse strand met meer lawaai en sportgeweld bedeeld is dan het Spaanse. Geen krant. Wel onweer en opera zang uit het raam naast onze tent.
2 opmerkingen:
"De zwarte met het witte hart" is een mooi boek, niet eenduidig in zijn portret van mensen en mogelijkheden.
En verder dacht ik dat je de hele filosofische wereldliteratuur aan het bestuderen was, of had gelezen, maar je bent in bezit van de filosofische wc kalender.
Dat eerste lijk ik in mijn stukje te onderschrijven. En dat tweede: nee zoveel citaten kan ik niet onthouden. Zelfs al had ik het allemaal gelezen dan zou me dat nog niet lukken. Dat ik de kalender bij me heb, houd ik niet geheim. Dat vertel ik al op dag twee van de vakantie. Je moet ergens beginnen.
Een reactie posten